Βασίλης Ραχούτης. Ένας σύγχρονος ήρωας που πρέπει να θυμόμαστε.

Η προτομή του Βασίλη Ραχούτη στα Καμένα Βούρλα

.

 Tην 26-09-2000 ο Ραχούτης Βασίλειος πνίγηκε παλεύοντας με τα κύματα στη θάλασσα της Πάρου, προσπαθώντας να σώσει συνανθρώπους του που κινδύνευαν στο ναυάγιο του πλοίου «Εξπρές Σάμινα».

O Βασίλης Ραχούτης ήταν πάντα απλός, σεμνός και αξιοπρεπής. Ακέραιος ως χαρακτήρας, με απόλυτη συναίσθηση της ευθύνης και του καθήκοντος, αποτέλεσε υπόδειγμα στρατιώτη.

Με το παράδειγμά του ενέπνευσε και χάρισε όραμα στα στελέχη του Λιμενικού Σώματος. Η θυσία του αποτελεί για τον καθένα από εμάς πρότυπο συμπεριφοράς και υπευθυνότητας στον όρκο που έχουμε δώσει να υπερασπίζουμε τις αξίες και τα ιδανικά αυτού του τόπου.

 Για όσους δεν θυμούνται:

Εξπρές Σάμινα…

…26 Σεπτεμβρίου 2000, ώρα 22:15, νήσος Πάρος. Το Ε/Γ-Ο/Γ Εξπρές Σάμινα της εταιρείας Minoan Flying Dolphins παρεκκλίνει της καθορισμένης πορείας του και προσκρούει στο σύμπλεγμα βραχονησίδων Πόρτες, δύο ναυτικά μίλια ανοιχτά της Πάρου. Στο θάλαμο επιχειρήσεων του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας (ΥΕΝ) το περιστατικό αρχικά δεν εμπνέει ανησυχία. Ωστόσο, οι επιβαίνοντες επικοινωνούν με τηλεοπτικούς σταθμούς και δίνουν την πραγματική διάσταση του συμβάντος. Το Σάμινα βυθίζεται!

Πάνω στο Σάμινα επικρατεί χάος. Άνθρωποι τρέχουν αριστερά και δεξιά, προκειμένου να βρουν κάποιο μέσο να σωθούν, άλλοι πηδούν στα αφρισμένα κύματα, ενώ η συσκότιση (αποτέλεσμα ηλεκτρικής βλάβης) δυσχεραίνει τις προσπάθειες επιβατών και πληρώματος να διαφύγουν. Το καράβι βυθίζεται μέσα σε περίπου 25 λεπτά.

Το ΥΕΝ αφυπνίζεται, κινητοποιεί το Λιμεναρχείο Πάρου και διατάσσει όλα τα παραπλέοντα σκάφη να σπεύσουν στον τόπο της τραγωδίας, όπου πνέουν άνεμοι εντάσεως οκτώ μποφόρ. Πρώτοι φτάνουν οι ψαράδες της Πάρου που σώζουν δεκάδες ναυαγούς, ενώ στη «μάχη» ρίχνονται τα σκάφη του Λιμενικού, αλλά και βρετανικά πολεμικά που συμμετέχουν σε άσκηση.

Στο μεταξύ, σύγχυση επικρατεί σχετικά με τον αριθμό των επιβαινόντων. Η πλοιοκτήτρια εταιρεία κάνει λόγο για 447 επιβάτες και 64μελές πλήρωμα, πληροφορίες όμως αναφέρουν ότι είναι πολύ περισσότεροι. Οι πρώτοι διασωθέντες αποβιβάζονται στην Πάρο και προωθούνται στο Κέντρο Υγείας του νησιού, για να μεταφερθούν στη συνέχεια και να φιλοξενηθούν σε ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια που προσέφερε ο δήμος.

Με το πρώτο φως της ημέρας αποκαλύπτεται το μέγεθος της τραγωδίας. Ο αριθμός των θυμάτων συνεχώς αυξάνεται. Από 40 στους 42, τους 59, τους 63, τους 74, τους 79 και τελικά στους 82 νεκρούς. Η μεγαλύτερη ναυτική τραγωδία στη χώρα μας από την εποχή της Φαλκονέρας.

Από εκεί και πέρα αρχίζει ο «χορός» των ευθυνών, καθώς όλοι τις αποποιούνται! Ο πλοίαρχος του Σάμινα κατηγορεί τον υποπλοίαρχο, ο υποπλοίαρχος το... πηδάλιο που δεν υπάκουσε, η πλοιοκτήτρια το πλήρωμα, η αντιπολίτευση την κυβέρνηση, η κυβέρνηση την ιδιωτική πρωτοβουλία. Οι επιβάτες κάνουν λόγο για εγκληματική αδιαφορία του πληρώματος, ενώ συγκινητική είναι η αποκάλυψη ότι 21 φαντάροι που επέστρεφαν στη Σάμο από άδεια έσωσαν δεκάδες συνανθρώπους τους, διακινδυνεύοντας την ίδια τους τη ζωή...