Στον χώρο της Φθιώτιδας, υπήρχαν, η Μητρόπολη των Νέων Πατρών, με έδρα την Υπάτη, και οι Επισκοπές Μενδενίτσης, με έδρα τον ομώνυμο οικισμό τηςΛοκρίδας, και Διαυλείας και Ταλαντίου, με έδρα την Διάυλεια, οι οποίες υπάγονταν στηνΜητρόπολη των Αθηνών. Η Επισκοπή Μενδενίτσης προς βορρά συνόρευε με την επισκοπή Ζητουνίου και βορειότερα χωριά το Μώλο,την Ανάβρα,την Σκάρφεια,τα Καραβίδια,τον Αγιο Σεραφείμ.Νοτιοδυτικά με την Επισκοπή Σαλώνων και τα δικά της χωριά,Δριμαία,Ξυλικοί,Τιθρώνιο,Πολύδροσο,και νοτιοανατολικά με την Επισκοπή Διαυλείας και Ταλαντίου και νοτιότερα χωριά τα:Ελάτεια και Βασιλικά,Καρυά ,Νεοχώρι και την Θαλασσα Διονύσιος, επίσκοπος Μενδενίτσης Ο Διονύσιος , επίσκοπος Μενδενίτσης, ήταν Έλληνας επίσκοπος αγωνιστής του 1821. Ο Διονύσιος ήταν εξαιρετικά μορφωμένος κληρικός και το 1810, για λίγο χρονικό διάστημα, είχε διατελέσει επίσκοπος Σαλώνων. Με την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ως επίσκοπος τότε Μενδενίτσης, συντάχθηκε με τους επαναστάτες, ιδ