Η 21χρονη Ζωή από τα Καμένα Βούρλα που προετοιμάζεται να μας κάνει περήφανους!

Στα Καμμένα Βούρλα, όπου μεγάλωσε, επειδή δεν είχε στίβο για να προπονηθεί, έκανε την προπόνησή της κυρίως στην άσφαλτο και στην παραλία.
Η 21χρονη Ζωή Ανδρικοπούλου, η οποία γεννήθηκε στις 16 Μαρτίου του 1996 στη Βουδαπέστη, ξεκίνησε να τρέχει στα 15 της και από τότε δεν σταμάτησε παρά μόνον αυτήν την περίοδο που αναρρώνει από τραυματισμό και χειρουργείο στο πόδι της. Στα Καμμένα Βούρλα, όπου μεγάλωσε, επειδή δεν είχε στίβο για να προπονηθεί, έκανε την προπόνησή της κυρίως στην άσφαλτο και στην παραλία. “Είχα μετρήσει και είχα βάλει σημάδια σε ένα χιλιόμετρο και εκεί έκανα τα κομμάτια της προετοιμασίας μου!” είχε πει σε παλιότερή της συνέντευξη στο wefit.gr. Είναι από τις αγαπημένες του ελληνικού instragram με χιλιάδες followers, το αγώνισμά της είναι τα 3.000 μέτρα στιπλ και τα 5.000 μέτρα ενώ παράλληλα σπουδάζει στα ΤΕΦΑΑ. «Θέλω να πάρω ειδικότητα στους δρόμους.» Με τον νέο της προπονήτη Σταύρο Καρέ, ο οποίος προπονεί και τον μαραθωνοδρόμο Χριστόφορο Μερούση, η Ζωή προετοιμάζεται για τα επόμενα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, θέλει να δει τον εαυτό της στο βάθρο – και γιατί όχι; –  να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες. Η αθλήτρια Ζωή Ανδρικοπούλου μίλησε στη Φίλια Μητρομάρα και το wefit.gr για τις ανησυχίες της, τη μεγάλη της αγάπη και τα όνειρά της.



Σε τι φάση σε βρίσκουμε Ζωή;
Σε φάση ανάρρωσης, τραυματίστηκα τον Οκτώβριο κατά την προετοιμασία μου στα Πυρηναία, στη Γαλλία, και έκανα χειρουργείο στο πόδι μου. Μετά τον Ιανουάριο θα ξαναφύγω για να προπονηθώ σε μεγάλο υψόμετρο προκειμένου να προλάβω τον ανώμαλο δρόμο των 6 χλμ στο Μαρκόπουλο ή τα Τρίκαλα. Ελπίζω να έχω επανέλθει γιατί θα ήθελα πολύ να βρω στην πρώτη τριάδα.
Τι κάνεις ακριβώς στη φάση της ανάρρωσης;
Βασικά δεν κάνω τζόκιγνκ, δεν τρέχω. Έχω ξεκινήσει στατικό ποδήλατο, αφιερώνοντας 2ωρα και 3ωρα για να κρατήσω την αέροβια αντοχή, και λίγα βάρη. Σε αυτή τη φάση είμαι μόνον στο γυμναστήριο. Αργότερα ίσως κάνω και κολύμπι, μέχρι να είμαι έτοιμη να τρέξω ξανά, από τον Ιανουάριο.
Συνήθως τι κάνεις μια μέρα πριν από κάθε αγώνα;
Χαλαρή προπόνηση ή ρεπό. Προσπαθώ να κάνω πράγματα για να χαλαρώσω ή να μην σκέφτομαι τον αγώνα. Μόνον την τακτική μου για το πως να τρέξω.




Τι σε αγχώνει πιο πολύ;
Αυτό που με αγχώνει είναι εάν θα συνεχίσω να βελτιώνομαι. Αν θα κάνω ατομικά ρεκόρ, αν θα βελτιωθώ φέτος ή θα μείνω στάσιμη, αν θα καταφέρω να μείνω στους πρώτους.
Τι φοβάσαι περισσότερο;
Ο χειρότερός μου φόβος επαληθεύτηκε! Φοβόμουν να μην τραυματιστώ και χάσω τη σεζόν. Αλλά τελικά συμβαίνουν κι αυτά, είναι μέσα στο πρόγραμμα.
Ποιος είναι ο χειρότερός σου αντίπαλος;
Ο χρόνος κυρίως.
Ποια ήταν η καλύτερή σου στιγμή;
Όταν βγήκα 4η στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα Νεανίδων στα 1500 μ. επειδή ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχα με την εθνική ομάδα στη Ρουμανία. Έτρεξα με ξένους αθλητές για πρώτη φορά και πήρα μια ικανοποιητική θέση για την εποχή.



Μια στιγμή απογοήτευσης;
Πέρυσι που δεν κατάφερα να τερματίσω στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Νέων Γυναικών στα 3.000 μ. στιπλ, όπου πρόπερυσι είχα κερδίσει, και δεν διατήρησα τον τίτλο. Αυτό οφειλόταν στο ότι είχα προετοιμαστεί πολύ σκληρά και δεν είχα ξεκουραστεί και μου βγήκε όλη η κουραση την εβδομάδα του αγώνα.
Η μεγάλη σου αγάπη;
Εκτός από το τρέξιμο; Η οικογένειά μου, που με στηρίζει σε όλα.
Η καλύτερή σου ανάμνηση;
Η προετοιμασία μου στην Κένυα. Αλλά και η προετοιμασία στα Πυρηναία, στη Γαλλία.



Ποιον ή ποια αθλητή/τρια έχεις πρότυπο;
Την Emma Coburn που κέρδισε στα 3.000 στιπλ, αφήνοντας πίσως όλες τις Κενυάτισσες. Τη θαυμάζω γιατί δουλεύει πολύ σκληρά και είναι συγκεντρωμένη και σοβαρή σε αυτό που κάνει.
Ποιο είναι το όνειρό σου;
Να συμμετάσχω σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και να πάρω καλή κατάταξη. Και φυσικά, όπως όλοι οι αθλητές, έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου και τους ολυμπιακούς αγώνες, όπου θα ήθελα πολύ να συμμετάσχω.

ΠΗΓΗ wefit.gr