ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ: ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΑΣΧΑ 2017
Μια
νέα ζωή, αποτελεί για τους ανθρώπους, η Ανάσταση του Κυρίου με τη
δύναμη της οποίας, γευόμαστε την αθανασία και μεταβάλλουμε το θνητό της
ύπαρξής μας σε αθάνατο και αιώνιο, υπογραμμίζει στην Ποιμαντορική
Εγκύκλιο του Πάσχα για το 2017, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδας,
κ.κ. Νικόλαος.
Επίσης σημειώνει, ότι όσοι δεν ζουν μέσα στο Σώμα της Εκκλησίας, δε γνωρίζουν το περιεχόμενο αυτής της ζωής αφού δεν αισθάνονται το Χριστό νικητή και του δικού τους θανάτου.
Ακόμη, ο Σεβασμιώτατος τονίζει, ότι αυτή την περίοδο που ο λαός περνά τη δική του Μεγάλη Εβδομάδα λόγω της θλιβερής, οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής, πολιτιστικής και εθνικής αβεβαιότητας είναι ένας θάνατος τον οποίο κάθε μέρα αντιμετωπίζει ο λαός μας και είναι ένας θάνατος που επιβάλλεται από εκείνους που θέλουν τον πνευματικό μας αφανισμό!
Ο Χριστός θα μας λυτρώσει από την καταδυναστεία των δυνάμεων του σκότους αφού στο Γένος μας πάντα μετά το Σταυρό ακολουθεί η Ανάσταση ενώ σημειώνει τέλος πως ζωή χωρίς τον Χριστό και τα ιδανικά της ψυχής μας, είναι βέβαιο πως θα επιφέρει τον ψυχικό και πνευματικό μας θάνατο.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ.
Ἑορτάζει καί πανηγυρίζει σήμερα ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τήν ἐκ τοῦ θανάτου Ἀνάσταση τοῦ Ἐσταυρωμένου Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ καί δοξολογεῖ τήν αἴτιο τῆς νέας βιοτῆς μας εἰς τήν ὁποία μᾶς εἰσήγαγε ὁ Ἀναστάς Κύριος.
Ἡ Ἀνάσταση εἶναι γιά μᾶς ἡ νέα ζωή. Μέ τήν δύναμη τῆς Ἀναστάσεως γευόμαστε τήν ἀθανασία καί μεταβάλλουμε τό θνητό τῆς ὑπάρξεώς μας σέ ἀθάνατο καί αἰώνιο. «Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν. Ἅδου τήν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου ἀπαρχήν» (Κανών τοῦ Πάσχα).
Ὁ Χριστός «ὑπέρ πάντων ἀπέθανεν, ἵνα οἱ ζῶντες μηκέτι ἑαυτοῖς ζῶσιν, ἀλλά τῷ ὑπέρ αὐτῶν ἀποθανόντι καί ἐγερθέντι» (Α΄ Κορ. 5,15-17).
Ὅσοι δέν ζοῦν μέσα στό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας δέν γνωρίζουν τό περιεχόμενο αὐτῆς τῆς ζωῆς. Δέν αἰσθάνονται τόν Χριστό νικητή καί τοῦ δικοῦ τους θανάτου. Βλέπουν τήν Ἀνάσταση, κι΄ἄν ἀκόμα πιστεύουν σ΄ αὐτήν, ὡς γεγονός πού ἀφορᾶ τόν Θεάνθρωπο καί εἶναι ξένο γι΄ αὐτούς.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι νικητής τοῦ θανάτου. Δέν ὑπῆρξε, οὔτε θά ὑπάρξει ἄλλος τρόπος νά νικηθεῖ ὁ θάνατος, ἐκτός ἀπό αὐτόν, πού ἐπενόησε ἡ ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Οἰκειοῦται ὁ Ἀθἀνατος τόν δικό μας θάνατο, γιά νά τόν καταργήσει μέ τήν Ἀνάστασή Του. Ὁ κόσμος πρέπει νά γίνει σῶμα Χριστοῦ γιά νά ζήσει.
Ὅλοι μας πρέπει νά ἐνσωματωθοῦμε στό Χριστό, γιά νά ἀκολουθήσουμε τήν πορεία τοῦ δικοῦ του σώματος. Ἀπέθανε καί ἀνέστη ὁ Κύριος. Ἔτσι πεθαίνουμε ὡς μέλη τοῦ σώματός Του καί ἀνασταινόμαστε μαζί μέ Ἐκεῖνον.
Νά γιατί ἡ σημερινή «κλητή καί ἁγία ἡμέρα» νικᾶ τόν θάνατο. Νά γιατί ὁ Ἱερός Χρυσόστομος ἀναφωνεῖ μέ ἱερή χαρά καί ἐνθουσιασμό: «Ἀνέστη Χριστός καί ζωή πολιτεύεται. Ἀνέστη Χριστός καί νεκρός οὐδείς ἐν τῷ μνήματι. Χριστός γάρ ἐγερθείς ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο» (Κατηχητικός Λόγος Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυστοστόμου).
Αὐτή τήν περίοδο ὁ λαός μας περνᾶ τή δική του Μεγάλη Ἑβδομάδα. Ἡ θλιβερή οἰκονομική, κοινωνική, πολιτική, πολιτιστική καί ἐθνική ἀβεβαιότητα εἶναι ἕνας θάνατος, τόν ὁποῖον κάθε μέρα μέ περισσότερη τραγικότητα ἀντιμετωπίζει ὁ λαός μας. Εἶναι ἕνας θάνατος πού τοῦ ἐπιβάλλεται ἀπό ἐκείνους, πού θέλουν τόν πνευματικό μας ἀφανισμό καί πού ἐπί χρόνια, μεθοδικά καί ὕπουλα, τοῦ ἀφήρεσαν τά πνευματικά ἐρείσματα καί τόν ἄφησαν μετέωρο χωρίς πνευματικό δυναμισμό.
Τί θά πράξωμε; Θά προτιμήσουμε τά τριάκοντα ἀργύρια, προδίδοντας τίς ἀρχές τῆς φυλῆς μας καί τῆς πίστεως μας, ἤ θά ἀκολουθήσωμε τόν Χριστό, ὁ ὁποῖος κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο «ἀντὶ τῆς προκειμένης αὐτῷ χαρᾶς ὑπέμεινε σταυρόν, αἰσχύνης καταφρονήσας» ( Ἑβρ. 12,2). Εἶναι τραγικές κάποιες δηλώσεις πολιτικῶν πού εἶπαν, ὅτι θά προτιμήσουν νά συμμαχήσουν μέ τόν διάβολο, προκειμένου νά σωθεῖ ἡ πατρίδα.
Τίς κρίσιμες ὧρες, πού περνᾶ ἡ πατρίδα μας καί ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς, ἄς τίς κατανοήσουμε ὡς συνοδοιπορία μέ τόν Χριστό πρός τόν Γολγοθᾶ. Μπορεῖ νά νοιώθουμε, ὅτι σταυρωνόμαστε, ἀλλά στό χέρι μας εἶναι νά ὁμολογήσωμε μαζί μέ τόν εὐγνώμονα ληστή: «ἡμεῖς μὲν δικαίως· ἄξια γὰρ ὧν ἐπράξαμεν ἀπολαμβάνομεν· οὗτος δὲ οὐδὲν ἄτοπον ἔπραξε» (Λουκ. 23, 41).
Βέβαιον εἶναι, ὅτι ὁ Χριστός θά μᾶς λυτρώσει ἀπό τήν καταδυναστεία τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους, διότι στό Γένος μας πάντοτε, πίσω ἀπό τό Σταυρό, ἀκολουθοῦσε ἡ Ἀνάσταση.
Ὁ Ἑλληνικός λαός ἔχει δύναμη καί ἱστορία. Ἔχει γράψει καί ἄλλες πολλές ἡρωϊκές σελίδες σέ παρόμοιες περιστάσεις. Τότε πού εἶχε κέντρο τῆς ζωῆς του τόν Χριστό καί τήν Ὀρθοδοξία καί ὄχι ὅπως σήμερα τίς τιμές τῶν χρηματιστηριακῶν ἀγορῶν. Τότε, πού ζοῦσε ἐλεύθερος πολιορκημένος, χωρίς νά προδώσει «ψυχή καί Χριστό».
Μερικοί ἠμπορεῖ νά ἀντείπουν: Σήμερα ὁ κόσμος ἔχει ἄλλο βηματισμό. Κανένας δέν ἀρνεῖται τά νέα δεδομένα τῆς ζωῆς. Ἔμεῖς, ὅμως, ὡς Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες πρέπει νά βαδίζουμε μπροστά, ἀλλά νά βλέπουμε πίσω τό παρελθόν μας καί τήν ἱστορία μας.
Γιατί ζωή χωρίς τόν Χριστό καί τά ἰδανικά τῆς ψυχῆς μας δέν ἔχει μέλλον. Ἤ μᾶλλον, τό μέλλον της εἶναι ὁ βέβαιος ψυχικός καί πνευματικός θάνατος.
Ἀδελφοί μου ἐν Κυρίῳ.
Ἡ Ἀνάσταση εἶναι φῶς καί ζωή, χαρά καί ἐλπίδα.
«Πάσχα ἱερόν ἡμῖν σήμερον ἀναδέδεικται. Πάσχα καινόν, ἅγιον, Πάσχα μέγα». Τό ἐφετινό Πάσχα ἄς μᾶς διαπεράσει ἀπό τήν κατάσταση τῆς μελαγχολίας, τῆς λύπης καί τῆς ἀπελπισίας, στόν κόσμο τῆς χαρᾶς καί τῆς νέας ζωῆς.
Σύν τῷ Χριστῷ καί μέσα στήν Ἐκκλησία μας ἄς ζήσωμε τό νόημα τῆς δικῆς μας Ἀναστάσεως.
«Ἀναστάσεως ἡμέρα
καί λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει».
«Δεῦτε πόμα πίωμεν καινόν ...».
«Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε και γῆ
καί τά καταχθόνια».
«Αὕτη ἡ ἡμέρα ἥν ἐποίησεν ὁ Κύριος ἀγαλλιασώμεθα
καί εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ».
Ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου εὔχομαι
σέ ὅλους σας ὑγιεία,
εὐτυχία, δύναμη καί χαρά.
Χριστός Ἀνέστη! - Ἀληθῶς Ἀνέστη!
Μετά διαπύρων εὐχῶν.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† O ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Επίσης σημειώνει, ότι όσοι δεν ζουν μέσα στο Σώμα της Εκκλησίας, δε γνωρίζουν το περιεχόμενο αυτής της ζωής αφού δεν αισθάνονται το Χριστό νικητή και του δικού τους θανάτου.
Ακόμη, ο Σεβασμιώτατος τονίζει, ότι αυτή την περίοδο που ο λαός περνά τη δική του Μεγάλη Εβδομάδα λόγω της θλιβερής, οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής, πολιτιστικής και εθνικής αβεβαιότητας είναι ένας θάνατος τον οποίο κάθε μέρα αντιμετωπίζει ο λαός μας και είναι ένας θάνατος που επιβάλλεται από εκείνους που θέλουν τον πνευματικό μας αφανισμό!
Ο Χριστός θα μας λυτρώσει από την καταδυναστεία των δυνάμεων του σκότους αφού στο Γένος μας πάντα μετά το Σταυρό ακολουθεί η Ανάσταση ενώ σημειώνει τέλος πως ζωή χωρίς τον Χριστό και τα ιδανικά της ψυχής μας, είναι βέβαιο πως θα επιφέρει τον ψυχικό και πνευματικό μας θάνατο.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ.
Ἑορτάζει καί πανηγυρίζει σήμερα ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τήν ἐκ τοῦ θανάτου Ἀνάσταση τοῦ Ἐσταυρωμένου Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ καί δοξολογεῖ τήν αἴτιο τῆς νέας βιοτῆς μας εἰς τήν ὁποία μᾶς εἰσήγαγε ὁ Ἀναστάς Κύριος.
Ἡ Ἀνάσταση εἶναι γιά μᾶς ἡ νέα ζωή. Μέ τήν δύναμη τῆς Ἀναστάσεως γευόμαστε τήν ἀθανασία καί μεταβάλλουμε τό θνητό τῆς ὑπάρξεώς μας σέ ἀθάνατο καί αἰώνιο. «Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν. Ἅδου τήν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου ἀπαρχήν» (Κανών τοῦ Πάσχα).
Ὁ Χριστός «ὑπέρ πάντων ἀπέθανεν, ἵνα οἱ ζῶντες μηκέτι ἑαυτοῖς ζῶσιν, ἀλλά τῷ ὑπέρ αὐτῶν ἀποθανόντι καί ἐγερθέντι» (Α΄ Κορ. 5,15-17).
Ὅσοι δέν ζοῦν μέσα στό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας δέν γνωρίζουν τό περιεχόμενο αὐτῆς τῆς ζωῆς. Δέν αἰσθάνονται τόν Χριστό νικητή καί τοῦ δικοῦ τους θανάτου. Βλέπουν τήν Ἀνάσταση, κι΄ἄν ἀκόμα πιστεύουν σ΄ αὐτήν, ὡς γεγονός πού ἀφορᾶ τόν Θεάνθρωπο καί εἶναι ξένο γι΄ αὐτούς.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι νικητής τοῦ θανάτου. Δέν ὑπῆρξε, οὔτε θά ὑπάρξει ἄλλος τρόπος νά νικηθεῖ ὁ θάνατος, ἐκτός ἀπό αὐτόν, πού ἐπενόησε ἡ ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Οἰκειοῦται ὁ Ἀθἀνατος τόν δικό μας θάνατο, γιά νά τόν καταργήσει μέ τήν Ἀνάστασή Του. Ὁ κόσμος πρέπει νά γίνει σῶμα Χριστοῦ γιά νά ζήσει.
Ὅλοι μας πρέπει νά ἐνσωματωθοῦμε στό Χριστό, γιά νά ἀκολουθήσουμε τήν πορεία τοῦ δικοῦ του σώματος. Ἀπέθανε καί ἀνέστη ὁ Κύριος. Ἔτσι πεθαίνουμε ὡς μέλη τοῦ σώματός Του καί ἀνασταινόμαστε μαζί μέ Ἐκεῖνον.
Νά γιατί ἡ σημερινή «κλητή καί ἁγία ἡμέρα» νικᾶ τόν θάνατο. Νά γιατί ὁ Ἱερός Χρυσόστομος ἀναφωνεῖ μέ ἱερή χαρά καί ἐνθουσιασμό: «Ἀνέστη Χριστός καί ζωή πολιτεύεται. Ἀνέστη Χριστός καί νεκρός οὐδείς ἐν τῷ μνήματι. Χριστός γάρ ἐγερθείς ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο» (Κατηχητικός Λόγος Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυστοστόμου).
Αὐτή τήν περίοδο ὁ λαός μας περνᾶ τή δική του Μεγάλη Ἑβδομάδα. Ἡ θλιβερή οἰκονομική, κοινωνική, πολιτική, πολιτιστική καί ἐθνική ἀβεβαιότητα εἶναι ἕνας θάνατος, τόν ὁποῖον κάθε μέρα μέ περισσότερη τραγικότητα ἀντιμετωπίζει ὁ λαός μας. Εἶναι ἕνας θάνατος πού τοῦ ἐπιβάλλεται ἀπό ἐκείνους, πού θέλουν τόν πνευματικό μας ἀφανισμό καί πού ἐπί χρόνια, μεθοδικά καί ὕπουλα, τοῦ ἀφήρεσαν τά πνευματικά ἐρείσματα καί τόν ἄφησαν μετέωρο χωρίς πνευματικό δυναμισμό.
Τί θά πράξωμε; Θά προτιμήσουμε τά τριάκοντα ἀργύρια, προδίδοντας τίς ἀρχές τῆς φυλῆς μας καί τῆς πίστεως μας, ἤ θά ἀκολουθήσωμε τόν Χριστό, ὁ ὁποῖος κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο «ἀντὶ τῆς προκειμένης αὐτῷ χαρᾶς ὑπέμεινε σταυρόν, αἰσχύνης καταφρονήσας» ( Ἑβρ. 12,2). Εἶναι τραγικές κάποιες δηλώσεις πολιτικῶν πού εἶπαν, ὅτι θά προτιμήσουν νά συμμαχήσουν μέ τόν διάβολο, προκειμένου νά σωθεῖ ἡ πατρίδα.
Τίς κρίσιμες ὧρες, πού περνᾶ ἡ πατρίδα μας καί ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς, ἄς τίς κατανοήσουμε ὡς συνοδοιπορία μέ τόν Χριστό πρός τόν Γολγοθᾶ. Μπορεῖ νά νοιώθουμε, ὅτι σταυρωνόμαστε, ἀλλά στό χέρι μας εἶναι νά ὁμολογήσωμε μαζί μέ τόν εὐγνώμονα ληστή: «ἡμεῖς μὲν δικαίως· ἄξια γὰρ ὧν ἐπράξαμεν ἀπολαμβάνομεν· οὗτος δὲ οὐδὲν ἄτοπον ἔπραξε» (Λουκ. 23, 41).
Βέβαιον εἶναι, ὅτι ὁ Χριστός θά μᾶς λυτρώσει ἀπό τήν καταδυναστεία τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους, διότι στό Γένος μας πάντοτε, πίσω ἀπό τό Σταυρό, ἀκολουθοῦσε ἡ Ἀνάσταση.
Ὁ Ἑλληνικός λαός ἔχει δύναμη καί ἱστορία. Ἔχει γράψει καί ἄλλες πολλές ἡρωϊκές σελίδες σέ παρόμοιες περιστάσεις. Τότε πού εἶχε κέντρο τῆς ζωῆς του τόν Χριστό καί τήν Ὀρθοδοξία καί ὄχι ὅπως σήμερα τίς τιμές τῶν χρηματιστηριακῶν ἀγορῶν. Τότε, πού ζοῦσε ἐλεύθερος πολιορκημένος, χωρίς νά προδώσει «ψυχή καί Χριστό».
Μερικοί ἠμπορεῖ νά ἀντείπουν: Σήμερα ὁ κόσμος ἔχει ἄλλο βηματισμό. Κανένας δέν ἀρνεῖται τά νέα δεδομένα τῆς ζωῆς. Ἔμεῖς, ὅμως, ὡς Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες πρέπει νά βαδίζουμε μπροστά, ἀλλά νά βλέπουμε πίσω τό παρελθόν μας καί τήν ἱστορία μας.
Γιατί ζωή χωρίς τόν Χριστό καί τά ἰδανικά τῆς ψυχῆς μας δέν ἔχει μέλλον. Ἤ μᾶλλον, τό μέλλον της εἶναι ὁ βέβαιος ψυχικός καί πνευματικός θάνατος.
Ἀδελφοί μου ἐν Κυρίῳ.
Ἡ Ἀνάσταση εἶναι φῶς καί ζωή, χαρά καί ἐλπίδα.
«Πάσχα ἱερόν ἡμῖν σήμερον ἀναδέδεικται. Πάσχα καινόν, ἅγιον, Πάσχα μέγα». Τό ἐφετινό Πάσχα ἄς μᾶς διαπεράσει ἀπό τήν κατάσταση τῆς μελαγχολίας, τῆς λύπης καί τῆς ἀπελπισίας, στόν κόσμο τῆς χαρᾶς καί τῆς νέας ζωῆς.
Σύν τῷ Χριστῷ καί μέσα στήν Ἐκκλησία μας ἄς ζήσωμε τό νόημα τῆς δικῆς μας Ἀναστάσεως.
«Ἀναστάσεως ἡμέρα
καί λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει».
«Δεῦτε πόμα πίωμεν καινόν ...».
«Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε και γῆ
καί τά καταχθόνια».
«Αὕτη ἡ ἡμέρα ἥν ἐποίησεν ὁ Κύριος ἀγαλλιασώμεθα
καί εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ».
Ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου εὔχομαι
σέ ὅλους σας ὑγιεία,
εὐτυχία, δύναμη καί χαρά.
Χριστός Ἀνέστη! - Ἀληθῶς Ἀνέστη!
Μετά διαπύρων εὐχῶν.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† O ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Σχόλια