1961 Εθνική οδός:Μια νέα περιοχή,από την Αταλάντη έως τα Καμένα Βούρλα προσφέρθηκε χάρις στον νέο δρόμο για τουριστική αξιοποίηση

Περιοδικό «ΕΙΚΟΝΕΣ», Σεπτέμβριος 1961. 

Η ελλαδα συντομευσε τις αποστασεις της

Ανάπτυξη κάθε είδους στη δεκαετία του ’60

Τέλη 1961. Η νέα εθνική οδός Αθηνών - Λαμίας παραδίδεται στην κυκλοφορία, «κουμπώνοντας» με το τμήμα Λάρισας - Κατερίνης - γιουγκοσλαβικών συνόρων που ολοκληρώθηκε ένα έτος νωρίτερα.

«Το μήκος του νέου δρόμου Αθηνών - Λαμίας είναι το ίδιο με το μήκος του παλιού δρόμου (210 χιλιόμετρα), αλλά ο χρόνος της διαδρομής θα είναι σχεδόν ο μισός, λόγω της μεγαλύτερης ταχύτητας που θα μπορούν να αναπτύσσουν τα αυτοκίνητα. Σήμερα απαιτούνται 4 ώρες για τα επιβατικά και 5 ώρες για τα λεωφορεία», αναφέρει αναλυτικό ρεπορτάζ του περιοδικού Εικόνες τον Σεπτέμβριο του 1961

«Μια νέα περιοχή, από την Αταλάντη έως τα Καμένα Βούρλα προσφέρεται τώρα χάρις στον νέο δρόμο για τουριστική αξιοποίηση». Ενα τοπίο «τουριστικά παρθένο» με «γραφικά ακρογιάλια».

Με τον νέο δρόμο, τα παραλιακά κομμάτια του Μαλιακού κόλπου απέκτησαν ευκολότερη σύνδεση με την Αθήνα. Σε κάποιες περιπτώσεις, όπως στον Αγιο Κωνσταντίνο και τη Στυλίδα, ο νέος δρόμος «πέρασε» δίπλα από τη θάλασσα, αποκλείοντας τα χωριά από το παραλιακό τους μέτωπο, τσιμεντώνοντας παραλίες.

«Η Στυλίδα υπήρξε πολύ ωραία (σ.σ. στις αρχές του ’60). Ερχονταν από τη Λαμία και έλεγαν “πάμε στο μικρό Παρισάκι”» αναφέρει η κ. Μίτσα Καϊμάκη, συνταξιούχος έμπορος, η οποία ασχολούνταν επί δεκαετίες με τα κοινά στην πόλη. Ανάλογες είναι και οι εικόνες που έχει ο κ. Κωνσταντίνος Βασιλείου, συνταξιούχος μηχανικός, από τον Αγιο Κωνσταντίνο. «Εβγαινε (σ.σ. τη δεκαετία του ’50) ο πιτσιρίκος από την πόρτα και στα 70 μέτρα έκανε βουτιά στη θάλασσα. Δεν υπήρχε τίποτα να τον σταματήσει, όλοι αυτή τη δουλειά κάναμε. Ούτε να περάσουμε δρόμο, ούτε να διακινδυνέψουμε, αυτό που έγινε μετά».Καθώς τα χρόνια περνούσαν, τα αυτοκίνητα αυξάνονταν, όπως και τα ατυχήματα. «Το πρώτο πράγμα που άκουγε ένα παιδί που μεγάλωνε στον Αγιο Κωνσταντίνο ήταν “Προς Θεού, μην περάσεις την εθνική οδό!”. Πάντα υπήρχε ο καθημερινός φόβος του ατυχήματος, δεν μπορούσαμε να περάσουμε κάτω από το λιμάνι άνετα, να περάσει μια μάνα με ένα καρότσι. Αυτό ήταν απαγορευμένο», εξηγεί ο κ. Πέτρος Βασιλείου.Σταδιακά, οι περιοχές εκατέρωθεν της εθνικής οδού άρχισαν να αναπτύσσονται. Το πρώτο Μοτέλ Λεβέντη άνοιξε ανάμεσα στον Αγιο Κωνσταντίνο και τα Καμένα Βούρλα το 1962. «Ο πατέρας μου είχε δημιουργήσει έξω από τη Λιβαδειά ένα εστιατόριο - βενζινάδικο, όταν δεν υπήρχε τίποτα σε όλο τον παλιό εθνικό δρόμο», διηγείται η κ. Ρούλα Λεβέντη..

«Οταν χαράχθηκε ο νέος δρόμος, επί υπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, φρόντισε να βρει ένα άλλο πόστο στον καινούργιο δρόμο για την αναγκαία στάση του ταξιδιώτη. «Το πρώτο είχε ανοίξει το 1962, το 1990 άνοιξε το απέναντι. Η αλήθεια είναι ότι πήγε πάρα πολύ καλά. Ηταν μονοπώλιο, σημείο αναφοράς. Ο κόσμος έλεγε “Είμαι στο Λεβέντη”. Υπήρχαν διαστήματα του καλοκαιριού ή των εορτών που είχαμε 10.000 πελάτες την ημέρα. Ο κόσμος μας προτίμησε και είμαι πάντοτε ευγνώμων».

Το Μοτέλ Λεβέντη, η πιο εμβληματική επιχείρηση της παραλιακής Φθιώτιδας ήταν από τις πρώτες που έκλεισαν μετά τη δημιουργία της νέας εθνικής οδού. «Ομολογώ ότι δεν το περιμέναμε. Ηταν μια καταστροφή. Κρατήσαμε 6-8 μήνες, αλλά ήταν ραγδαία η πτώση. Είχα 105 εργαζόμενους, ήταν πλήγμα για την περιοχή γιατί ήταν όλοι από Αγιο Κωνσταντίνο και Καμένα Βούρλα». Λίγα χρόνια μετά το πρώτο από τα δύο fast food Λεβέντη κατεδαφίστηκε και μετατράπηκε σε εξοχικές κατοικίες. Το δεύτερο παραμένει κλειστό.

 .

Το κλείσιμο του Λεβέντη έδειξε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο στους επαγγελματίες της Φθιώτιδας -ιδίως όσους εξαρτώνταν ή εξαρτώνται ακόμα και σήμερα από την παλαιά εθνική οδό- ποια είναι η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων.
 Διαβάστε και δείτε ολόκληρη την έρευνα εδώ.

Πηγή: www.kathimerini.gr

 Όταν ο δρόμος φεύγει...