ΣτΕ: Αντισυνταγματικές οι δεσμεύσεις των τραπεζικών λογαριασμών απο το ΣΔΟΕ
2014-10-03 15:46
Στον
«αέρα» βρίσκονται όσες δεσμεύσεις τραπεζικών λογαριασμών, θυρίδων κ.λπ.
έγιναν με πράξη προϊσταμένου του ΣΔΟΕ λόγω ενδείξεων οικονομικών
εγκλημάτων και λαθρεμπορίας μεγάλης έκτασης, βάσει του άρθρου 30, παρ. 5
του Ν. 3296/2004.
Επικυρώνοντας την προ έτους απόφαση του Δ΄ Τμήματος, η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικό τον επίμαχο νόμο με το σκεπτικό ότι είναι αόριστος.
Το ΣτΕ έκαναν δεκτή την αίτηση του επιχειρηματία και ακύρωσε την πράξη του προϊσταμένου του ΣΔΟΕ κρίνοντας ότι η συγκεκριμένη πράξη «στερείται νομίμου ερείσματος γιατί εκδόθηκε βάση του άρθρου 30 παρ. 5 του Ν. 3296/2004 που κρίθηκε αντίθετο στα άρθρα 5,17 και 25 του Συντάγματος και στο πρώτο πρόσθετο πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ».
Η Ολομέλεια έκανε δεκτή σχετική παραπεμπτική απόφαση του Δ Τμήματος και έκρινε ότι η δέσμευση αποσκοπεί μεν στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος για να διατηρούνται τα περιουσιακά στοιχεία του ελεγχομένου και να είναι δυνατή η ικανοποίηση αξιώσεων του δημοσίου εφόσον βεβαιωθεί η πιθανολογούμενη παράβαση, όμως αυτό δεν αρκεί για να καταστήσει συνταγματικά ανεκτή μια τόσο σοβαρή επέμβαση σε συνταγματικώς προστατευόμενα αγαθά του ελεγχομένου.
Συγκεκριμένα, το ΣτΕ αναφέρει στην απόφαση του ότι η επίμαχη διάταξη χρησιμοποιεί αόριστες έννοιες καταλείποντας ευρύτατο περιθώριο διακριτικής ευχέρειας στη διοίκηση χωρίς να καθορίζει με τρόπο αρκούντως σαφή και συγκεκριμένο τις προϋποθέσεις επιβολής του μέτρου. Επίσης, υπογραμμίζει ότι δεν θέτει περιορισμό στην έκταση και στη διάρκεια της δέσμευσης, δεν ρυθμίζει τη διαδικασία επιβολής και άρσης της με πρόβλεψη διαδικαστικών εγγυήσεων ανάλογων προς τη σοβαρότητά της.
Επικυρώνοντας την προ έτους απόφαση του Δ΄ Τμήματος, η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικό τον επίμαχο νόμο με το σκεπτικό ότι είναι αόριστος.
Το ΣτΕ έκαναν δεκτή την αίτηση του επιχειρηματία και ακύρωσε την πράξη του προϊσταμένου του ΣΔΟΕ κρίνοντας ότι η συγκεκριμένη πράξη «στερείται νομίμου ερείσματος γιατί εκδόθηκε βάση του άρθρου 30 παρ. 5 του Ν. 3296/2004 που κρίθηκε αντίθετο στα άρθρα 5,17 και 25 του Συντάγματος και στο πρώτο πρόσθετο πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ».
Η Ολομέλεια έκανε δεκτή σχετική παραπεμπτική απόφαση του Δ Τμήματος και έκρινε ότι η δέσμευση αποσκοπεί μεν στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος για να διατηρούνται τα περιουσιακά στοιχεία του ελεγχομένου και να είναι δυνατή η ικανοποίηση αξιώσεων του δημοσίου εφόσον βεβαιωθεί η πιθανολογούμενη παράβαση, όμως αυτό δεν αρκεί για να καταστήσει συνταγματικά ανεκτή μια τόσο σοβαρή επέμβαση σε συνταγματικώς προστατευόμενα αγαθά του ελεγχομένου.
Συγκεκριμένα, το ΣτΕ αναφέρει στην απόφαση του ότι η επίμαχη διάταξη χρησιμοποιεί αόριστες έννοιες καταλείποντας ευρύτατο περιθώριο διακριτικής ευχέρειας στη διοίκηση χωρίς να καθορίζει με τρόπο αρκούντως σαφή και συγκεκριμένο τις προϋποθέσεις επιβολής του μέτρου. Επίσης, υπογραμμίζει ότι δεν θέτει περιορισμό στην έκταση και στη διάρκεια της δέσμευσης, δεν ρυθμίζει τη διαδικασία επιβολής και άρσης της με πρόβλεψη διαδικαστικών εγγυήσεων ανάλογων προς τη σοβαρότητά της.
Διαβάστε περισσότερα: http://spercheios.webnode.gr/news/%cf%83%cf%84%ce%b5%3a-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%83%cf%85%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b3%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%bf%ce%b9-%ce%b4%ce%b5%cf%83%ce%bc%ce%b5%cf%8d%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%84%cf%81%ce%b1%cf%80/#.VC6bNMiZ2zg.facebook
Σχόλια