Η “φυκιάδα”το φαινόμενο
Το είδος λέγεται Ποσειδωνία (Posidonia oceanica, ή “φυκιάδα”, όπως τη λένε οι ψαράδες), αν και δεν πρόκειται για φύκια, αλλά για τα νεκρά φύλλα από ένα κανονικό φυτό της θάλασσας, με ριζικό σύστημα, βλαστούς, άνθη και καρπούς.
Είναι τυπικό του Μεσογειακού υποθαλάσσιου οικοσυστήματος, και αναπτύσσεται σε αμμώδη υποστρώματα, σε βάθος μέχρι τα 30-35 μέτρα, δημιουργώντας υποθαλάσσια λιβάδια.
Μερικά απ’ τα οφέλη του:
Δεσμεύει σημαντικές ποσότητες CO2,
Eμπλουτίζει τα νερά και την ατμόσφαιρα με οξυγόνο,
Προστατεύει το βυθό και τις ακτές από τη διάβρωση, και
Τα φύλλα και τα ριζώµατα της Posidonia θεωρούνται από τα πιο ζωτικά οικοσυστήματα, παρέχοντας καταφύγιο και τόπο αναπαραγωγής για πολυάριθμους θαλάσσιους οργανισμούς που συμβιώνουν ανάμεσά τους, μεταξύ των οποίων και πολλά είδη εμπορεύσιμα και βρώσιμα.
Επιπλέον, τα λιβάδια της Ποσειδωνίας λειτουργούν σαν «παγίδες» αιωρούμενων σωματιδίων, αποτελώντας φυσικά φίλτρα καθαρισμού και συμβάλλοντας στην ανακύκλωση των θρεπτικών στοιχείων του ιζήματος και της στήλης του νερού.
Τα αναχώματα που «χτίζουν» οι ρίζες σε συνδυασμό με το πυκνό και ανθεκτικό φύλλωμα της Ποσειδωνίας, λειτουργούν ως πανίσχυροι κυματοθραύστες, απορροφώντας ένα σημαντικό ποσοστό της προσπίπτουσας κυματικής ενέργειας στην παράκτια ζώνη.
Οι περισσότερες αμμώδεις παραλίες των μεσογειακών ακτών οφείλουν την ύπαρξή τους στη φυσική δράση των λιβαδιών αυτών.
Η Ποσειδωνία είναι ένας από τους σημαντικότερους βιοδείκτες για την εκτίμηση της οικολογικής ποιότητας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Οδηγία 92/43/EOK) τα λιβάδια της Ποσειδωνίας θεωρούνται οικότοποι προτεραιότητας και στη χώρα μας το 20% της συνολικής έκτασής τους έχει ενταχθεί στο ευρωπαϊκό οικολογικό Natura 2000, για την προστασία τους από την ανθρώπινη δραστηριότητα και την αλιεία με τράτες με συρόμενα δίχτυα (βιντσότρατες).
Είναι επόμενα ένας δείκτης για το πόσο επηρεάζεται το θαλασσινό, (το κολυμβητικό, για μας) νερό από ενδεχόμενες πηγές ρύπανσης.
Στον τόπο μας οι απειλές είναι ορατές, φτάνει να δει κανείς τι κατεβάζει στα νερά μας μια δυνατή μπόρα, σαν συνέπεια έλλειψης αποχετευτικού δικτύου.
Είναι όμως και «αόρατες», από τις αυθαίρετες, στα μουλωχτά, ρίψεις
λυμάτων από κάποιους ασυνείδητους, αλλά και από τις ενδεχόμενες αστοχίες του
συστήματος απορροής των Κέντρων Επεξεργασίας Λυμάτων.
Αν λοιπόν δείτε τις Ποσειδωνίες να μειώνονται,
ε, τότε θα πρέπει ν α α ν η σ υ χ ε ί τ ε σοβαρά!
Θα πρέπει να αναφερθεί ακόμα πως τα ξεραμένα φύλλα της Ποσειδωνίας προσφέρονται σαν υλικό για πολλαπλές χρήσεις.
Θεωρείται άριστο μονωτικό, γι’ αυτό και σε αρκετά νησιά του Αιγαίου έχουν χρησιμοποιηθεί και σαν μονωτικό στέγης, πάνω απ’ τα δοκάρια και τα καλάμια, γιατί παρέχουν βιοκλιματικά πλεονεκτήματα.
Κάποιοι μάλιστα έχουν την άποψη πως οι τεράστιοι όγκοι αυτού του υλικού θα μπορούσαν να γίνουν αξιοποιήσιμοι και εμπορεύσιμοι, αποφέροντας ίσως και έσοδα στο Δήμο, αφού είναι γνωστό πως το είδος προσφέρεται για παραγωγή κομπόστ και εδαφοβελτιωτικών και οργανικών λιπασμάτων, βιοκαυσίμων, βιοφίλτρων κλπ.
Μια τέτοια δυνατότητα δεν θα άξιζε να διερευνηθεί;
ΠΗΓΕΣ :
http://www.oikologos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=155&Itemid=192
Σχόλια