ΛΙΒΑΔΙΕΣ ΟΙΤΗΣ
Τα λιβά’, Λένη καημένη,
τα λιβάδια λιβαδίζουν,
τα λιβάδια λιβαδίζουν,
τα ματάκια μου δακρύζουν.
Για μιας χή’, Λένη καημένη,
για μιας χήρας, θυγατέρα,
για μιας χήρας θυγατέρα,
που φοράει τα λερωμένα.
-Γεια σου Μπαρμπαλιά!
Βγάλ’ τα αυτά, Λένη καημένη,
βγάλ’ τα αυτά τα λερωμένα.
-Γεια σου Ζαραλή!
-Γεια σου …!
τα λιβάδια λιβαδίζουν,
τα λιβάδια λιβαδίζουν,
τα ματάκια μου δακρύζουν.
Για μιας χή’, Λένη καημένη,
για μιας χήρας, θυγατέρα,
για μιας χήρας θυγατέρα,
που φοράει τα λερωμένα.
-Γεια σου Μπαρμπαλιά!
Βγάλ’ τα αυτά, Λένη καημένη,
βγάλ’ τα αυτά τα λερωμένα.
-Γεια σου Ζαραλή!
-Γεια σου …!
Σχόλια