Χωρίς ογκολόγο το Νοσοκομείο Λαμίας, στο έλεος του… Θεού οι ασθενείς!

Αυτό που από καιρό φαινόταν ότι θα γίνει άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά. Η ογκολογική κλινική του ΓΝΛ αρχίζει να «μαζεύει» τα πράγματά της.

Από σήμερα (21/9/2017) «έδιωξαν» τον πατέρα μου, ασθενή 86 ετών, από την ογκολογική κλινική του ΓΝ Λαμίας.

Ο μοναδικός γιατρός- ογκολόγος του νοσοκομείου αποχωρεί χωρίς προηγουμένως να έχει έρθει αντικαταστάτης του.

Ναι, η διοίκηση του νοσοκομείου έχει κάνει τα τυπικά και με το παραπάνω αρχίζοντας αλληλογραφία  με τα προϊστάμενα κλιμάκια της, εδώ και πάρα πολύ καιρό ,αλλά το τυπικό από μόνο του δεν αρκεί.

Για να τοποθετηθεί καινούριος γιατρός σ’ αυτή τη θέση όπως όλοι μας γνωρίζουμε θ’ απαιτηθούν αρκετοί μήνες.

Δεν μιλάμε για οδοντίατρο (ας με συγχωρήσουν) αλλά για ογκολόγο (την τελευταία γραμμή άμυνας για πολλούς απέναντι στην ασθένεια τους).

Πίστευα ότι τουλάχιστον θα έρθει αντικαταστάτης του γιατρού που αποχωρεί, έστω και αποσπασμένος, κάποιος από  άλλο δημόσιο νοσοκομείο όπως είχε γίνει και με τους αναισθησιολόγους αλλά …..δυστυχώς.

Επίσης αυτό που διαπίστωσα είναι ότι με διοικητικές αλχημείες προσπαθούν να κρατήσουν για ορισμένες μέρες τον μήνα τον αποχωρούντα γιατρό.

Και πάλι αυτό όμως δεν αρκεί γιατί θα φτάσει στο σημείο ο γιατρός που αποχωρεί να μην μπορεί να εξυπηρετεί όλους τους ασθενείς και μέρος αυτών (όπως τον πατέρα μου) να τους προωθεί σε άλλες ειδικότητες (π.χ. ουρολόγος για την αντιμετώπιση καρκίνου του προστάτη) ή σε ιδιώτες ή ακόμη χειρότερα σε νοσοκομεία μακριά από την πόλη μας με ότι αυτό συνεπάγεται οικονομικά αλλά και ψυχολογικά για τον ασθενή και τους οικείους του.

Τέλος αυτό που με πίκρανε ακόμη περισσότερο είναι ότι ενώ όλοι γνώριζαν το πρόβλημα (εννοώ τους κατέχοντες ηγεμονική θέση σ’ αυτή την πόλη) κανείς δεν ασχολήθηκε.

Φαίνεται ότι η έλλειψη άλλων προσώπων (οδηγοί ταξί) ή πραγμάτων (αξονικός τομογράφος) από το ΓΝΛ σηκώνει τον πολιτικούς άρχοντες και τα τοπικά ΜΜΕ από την καρέκλα τους.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας και εύχομαι κουράγιο, δύναμη και πίστη στους ασθενείς και στους συνοδούς τους που επί 1,5 χρόνο τα λέγαμε στους διαδρόμους του 2^ου ορόφου.

Όσο για τον γιατρό και το νοσηλευτικό προσωπικό της ογκολογικής η λέξη ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ είναι πολύ λίγη…..

Γιώργος Ζαφείρης