Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΟ 1ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΕΚΛ-ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΜΙΑ



1ο ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΛΑΜΙΑΣ
Ε Ι Σ Η Γ Η Σ Η
Συνάδελφοι-σσες
αντιπρόσωποι, αγαπητοί προσκαλεσμένοι
Εκ μέρους του Δ.Σ του Εργατικού Κέντρου Λαμίας, σας καλωσορίζω στο 1ο συνέδριό μας, το οποίο θα συζητήσει για τον απολογισμό της προσωρινής  Διοίκησης και τις κατευθύνσεις για την δράση μας για την νέα χρονιά, τον οικονομικό απολογισμό και προϋπολογισμό, θα ψηφίσει σχέδιο διεκδικήσεων και ψηφίσματα, και θα προβεί στην εκλογή εφορευτικής επιτροπής, διοίκησης, ελεγκτικής επιτροπής και αντιπροσώπων στην ΓΣΕΕ.
Στο σημερινό μας συνέδριο Θέλουμε να συμβάλετε όλοι με τον παρουσία και τον προβληματισμό σας να είναι το συνέδριό μας μια ουσιαστική και γόνιμη διαδικασία, που θα εξοπλίσει το Ε.Κ.ΛΑΜΙΑΣ και το τοπικό συνδικαλιστικό κίνημα, με αποφάσεις, που θα βοηθήσουν στην γρήγορη ανασύνταξή του σε ταξική κατεύθυνση, στην αναζωογόνηση της λειτουργίας και δράσης των σωματείων, στον ταξικό αγώνα ενάντια στην αστική τάξη, το κράτος της, το πολιτικό της προσωπικό, την Ε.Ε, ώστε να περάσουμε στην αντεπίθεση, διεκδικώντας μια κοινωνία χωρίς ταξική εκμετάλλευση.
Μέσα από την συζήτηση επιδιώκουμε να βγουν συμπεράσματα και ουσιαστική πείρα από τη δράση μας την προηγούμενη περίοδο, να σχεδιάσουμε το άνοιγμα που είναι αναγκαίο και τα καθήκοντα που μπαίνουν μπροστά μας στις σημερινές συνθήκες.
Παίρνοντας υπόψη τους συσχετισμούς στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, πατώντας σταθερά στην κατακτημένη μέχρι σήμερα εμπειρία, το Ε.Κ.Λ. έχει καθήκον να βελτιώσει την παρέμβαση του στα Σωματεία και τους εργαζόμενους, ώστε να «γράψουμε» τα αναγκαία βήματα για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος στο Νομό.
Να δυναμώσει η πάλη, με την είσοδο εκατοντάδων εργαζομένων στα Σωματεία που σήμερα παραμένουν ανοργάνωτοι, για την ανακούφισή τους από τα διαρκώς αυξανόμενα οικονομικά αδιέξοδα, για την ανάκτηση των απωλειών, των δικαιωμάτων αυτών και των οικογενειών τους.
Να κάνουμε βήματα στην κοινή δράση με όλους εκείνους που πλήττονται από την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική. Δηλαδή ανέργους, μικρούς αγρότες παραγωγούς, μικρούς ΕΒΕ, συνταξιούχους, νέους.
Να προβληματίσουμε μεγαλύτερα τμήματα εργαζομένων, ότι μπορεί να υπάρξει ένα καλύτερο αύριο, ότι υπάρχει λύση και προοπτική στην κατεύθυνση της ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής. Ότι υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης έξω από τη στρούγκα των μονοπωλίων και των πολιτικών που τα υπηρετούν. Είναι ο δρόμος της εξυπηρέτησης των σύγχρονων αναγκών, που δεν συμβιβάζεται με την μιζέρια των μνημονίων των κυβερνήσεων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που μόνο στόχο έχουν τη θωράκιση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Αυτή πρέπει να είναι η συμβολή μας στην ανασύνταξη του κινήματος, στο δυνάμωμα της Κοινωνικής Συμμαχίας, που είναι απαραίτητος όρος για να αλλάξουν τα πράγματα στην ζωή των λαϊκών στρωμάτων.
Μπορούμε να δυναμώσουμε την αντίστασή μας γιατί στο δρόμο της αντίστασης ενάντια στις πολιτικές που τσακίζουν τις ζωές των οικογενειών μας δεν βαδίζουμε μόνοι μας. Τα προβλήματά μας είναι κοινά με τα προβλήματα των  φτωχών αγροτών, των μικρομεσαίων ΕΒΕ, όπως κοινή είναι και η ανάγκη ικανοποίησης των αναγκών μας.
Με την κοινή μας πάλη ενάντια στον κοινό αντίπαλο, δηλαδή την κυβέρνηση και ΕΕ,  το μεγάλο κεφάλαιο, τα μονοπώλια, την εξουσία τους, μπορούμε να περάσουμε στην αντεπίθεση.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Πολύ θα αναρωτηθείτε γιατί 1ο συνέδριο;
Η ίδρυση του ΕΚΛ ήταν απάντηση στην ανάγκη οργάνωσης των εργατών κόντρα στη διαλυτική και διασπαστική δράση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Στις 6/11/2016, 70 συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ αποφάσισαν τη διάλυση του Εργατικού Κέντρου Φθιώτιδας, σε γενική συνέλευση αντιπροσώπων, με σκοπό να μην τους αποδοθούν ευθύνες για την κατάσταση στην οποία είχε έρθει το Εργατικό Κέντρο.
Υπενθυμίζεται ότι μετά από έρευνα του ΣΔΟΕ, είχε επιβληθεί στο ΕΚΦ πρόστιμο ύψους σχεδόν 850.000 ευρώ, για τη συμμετοχή του σε επιδοτούμενα σεμινάρια κατάρτισης, την περίοδο 2008 - 2009, για τα οποία αποκαλύφθηκε σωρεία παρανομιών και παρατυπιών. Αποτέλεσμα αυτής της απόφασης είναι να δεσμευτούν οι λογαριασμοί του ΕΚΦ. Την ευθύνη για τη συμμετοχή του ΕΚΦ σε αυτά τα σεμινάρια φέρουν αποκλειστικά οι δύο παρατάξεις που αποτελούσαν την πλειοψηφία της διοίκησης.
Ωστόσο, οι ευθύνες των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ για τη συμμετοχή του ΕΚΦ σε τέτοια σεμινάρια είναι μόνο μια πτυχή της δράσης τους ενάντια στις ανάγκες των εργατών του νομού. Οι δύο παρατάξεις όλα αυτά τα χρόνια στήριξαν τη λογική ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας», δηλαδή στήριξαν τις ανάγκες του κεφαλαίου σε βάρος των εργατών, ενάντια στην ανάγκη οργάνωσης των αγώνων των εργαζομένων με ταξικό προσανατολισμό.
Απέναντί σε αυτή την κατάσταση οι δυνάμεις τα ταξικά σωματεία ανέδειξαν τον εκφυλιστικό ρόλο και τις ευθύνες της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας και είχαν προτείνει οποιαδήποτε απόφαση για το ΕΚΦ να ληφθεί από τα πρωτοβάθμια σωματεία μέσα από γενικές συνελεύσεις και το πρόστιμο να πληρωθεί κεντρικά από τις παρατάξεις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ. Για τα ίδια τα σεμινάρια είχαν τονίσει ότι στόχος τους είναι «η αλλοτρίωση των συνδικαλιστικών στελεχών και ο εκμαυλισμός της συνείδησης των εργαζομένων. Οτι είναι χρήματα των εργαζομένων, μέρος της απλήρωτης εργασίας τους, της υπεραξίας που παράγουν με τη δουλειά τους. Οτι τα διαχειρίζεται η αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της, αξιοποιώντας τον πρόθυμο κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό».
Τα εργατικά σωματεία που κατήγγειλαν τις παραπάνω μεθοδεύσεις, δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια. Κατέθεσαν αίτημα και τελικά προχώρησαν στην ίδρυση του νέου Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Λαμίας, στις 16/12/2016, Με σκοπό να Δημιουργήσουμε ένα  Εργατικού Κέντρο, χωρίς αποκλεισμούς και νοθείες.
Οι βασικοί άξονες μας αποτυπώθηκαν σε επιστολή του ΕΚ Λαμίας προς τα σωματεία και τους εργαζόμενους. Σε αυτήν γινόταν ξεκάθαρος ο στόχος για ένα Εργατικό Κέντρο αποκούμπι των εργατών, που θα πρωτοστατεί στους αγώνες τους ενάντια στην επίθεση που δέχονται. Επίσης, γίνεται σαφές ότι σε αυτό μπορούν να συμμετέχουν όλα τα σωματεία χωρίς αποκλεισμούς και ότι οι όποιοι συσχετισμοί θα διαμορφωθούν στο πρώτο εκλογικό συνέδριο.
Παρά το ξεκάθαρο κάλεσμα του  Εργατικού Κέντρου Λαμίας για συμμετοχή όλων των σωματείων, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς νοθείες και μηχανισμούς δημιουργίας πλασματικών συσχετισμών, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, οι ίδιες παρατάξεις που διέλυσαν το Εργατικό Κέντρο Φθιώτιδας, ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, προχώρησαν στη δημιουργία ενός δεύτερου διασπαστικού Εργατικού Κέντρου.
Βέβαια,  «ξεχνούν» να αναφέρουν οι δυνάμεις που συμμετέχουν στη δημιουργία του δεύτερου διασπαστικού Εργατικού Κέντρου, πως εκ των πραγμάτων απέρριψαν  την πρόταση - πρόσκληση του Εργατικού Κέντρου Λαμίας για συμμετοχή όλων των σωματείων χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς νοθείες.
Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Λαμίας  παίρνοντας υπόψη  την κατάσταση που δημιουργήθηκε στο εργατικό κίνημα του Νομού  μετά την διάλυση του Εργατικού Κέντρου Φθιώτιδας και την δημιουργία δύο νέων Εργατικών κέντρων συνέχισε τις προσπάθειες στο δρόμο της ιδρυτικής του διακήρυξης  για  μια ενιαία δευτεροβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση, και την οργανωτική ενοποίηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος στο Νομό.
Απευθυνθήκαμε με  ανοιχτή πρόσκληση στο Εργατικό Κέντρο Περιφερειακής Ενότητας Φθιώτιδας, στα Σωματεία και στους εργαζόμενους για την ανασύνταξη και ανασυγκρότηση  του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος στο Νομό με τις παρακάτω προϋποθέσεις.
ü Καμιά συμμετοχή του  Εργατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος  σε προγράμματα κατάρτισης, σεμινάρια κλπ. Ας βγάλουμε τα συμπεράσματα μας  για τον λόγο διάλυσης του Εργατικού Κέντρου Φθιώτιδας.
ü Διασφάλιση των αρχαιρεσιών των Σωματείων  όπως προβλέπει ο συνδικαλιστικός νόμος 1264/82, με έλεγχο των εκλογικών διαδικασιών από οργανωτική επιτροπή των Εργατικών Κέντρων.
ü Οργανωτική ενοποίηση των 2,3, η και 4, κλαδικών Σωματείων που υπάρχουν κατά κλάδο, με στόχο ένα κλαδικό Σωματείο κατά κλάδο και ένα κατά επιχείρηση.
ü Οργανωτική ενοποίηση των δύο εργατικών Κέντρων.
Με την παραπάνω πρόταση επιδιώκαμε την οργανωτική ενοποίηση  των  Εργατικών Κέντρων και των πρωτοβάθμιων κλαδικών Σωματείων. Αλλά και πάλι η πρόταση μας απορρίφτηκε από την ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ.
Η άρνησή τους και πάλι στην πρόταση μας αποκαλύπτει και τους σκοπούς τους. Στην πραγματικότητα, θέλουν να αναπαράγουν αυτό που οι ίδιες παρατάξεις διέλυσαν, δηλαδή ένα νέο μηχανισμό που κι αυτός θα εγκλωβίζει τους εργάτες σε ακίνδυνες για το κεφάλαιο κατευθύνσεις. Να συμμετέχουν ξανά σε σεμινάρια και σε «κοινωνικούς διαλόγους» με την εργοδοσία ως «κοινωνικοί εταίροι», προκειμένου να προάγουν την ταξική συνεργασία και να διασφαλίσουν την ταξική ειρήνη για λογαριασμό του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του.
Δεν πέρασε πολύς  καιρός και φάνηκαν οι προθέσεις του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού από χθες πραγματοποιούν και αυτοί το 1ο συνέδριο τους που δεν έχει καμιά σχέση με αυτό εδώ και αυτό γιατί:
ü Τα σωματεία που συμμετέχουν στο ΕΚΛ έκαναν όλα εκλογές για ανάδειξη νέων αντιπροσώπων για να συμμετέχουν στο σημερινό εκλογοαπολογιστικό συνέδριο, και αυτό δεν τον κάναμε από ανάγκη αλλά γιατί όλα τα σωματεία μέλη μας ήταν υποχρεωμένα να πραγματοποιήσουν αρχαιρεσίες για να αναδείξουν νέους αντιπροσώπους για το Εργατικό Κέντρο Λαμίας, δεν ήταν εύκολο αυτό το εγχείρημα αφού πολλά σωματεία είχαν κάνει εκλογές πριν ένα χρόνο και τα οικονομικά ειδικά των κλαδικών δεν είναι και στην καλύτερη κατάσταση, ας αναλογιστούμε μόνο ότι για δικαστικούς αντιπροσώπους τα σωματεία πλήρωσαν γύρω πάνω 3.000 ευρώ. Τα καταφέραμε όμως όχι μόνο να ανταποκριθούμε οικονομικά αλλά να αυξήσουμε και τα ψηφίσαντα μέλη από 742 σε 914 δηλαδή μια αύξηση κατά 23%.
ü Τα σωματεία όμως που συμμετέχουν στο διασπαστικό Εργατικό Κέντρο (ΕΚΠΕΦ) δεν έχουν κάνει εκλογές όπως όφειλαν για αντιπροσώπους αλλά χρησιμοποιούν τους αντιπροσώπους που είχαν εκλεγεί για το Εργατικό Κέντρο Φθιώτιδας,  (είναι αυτό  που οι ίδιοι είχαν διαλύσει), σκεφτείτε ότι είχαν το θράσος να καλέσουν αντιπρόσωπους από το Σωματείο της ΛΑΡΚΟ που δεν έχουν θέσει υποψηφιότητα για το ΕΚΠΕΦ. Για μια ακόμα φορά με την στάση τους μας δείχνουν ότι δεν ενδιαφέρονται για τους εργαζόμενους αλλά για το πώς θα παραμείνουν στις καρέκλες του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος του Νομού. Δείχνουν ότι είναι στο αίμα τους η νοθεία και ο εκφυλισμός, οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα απ΄ αυτούς, καιρός είναι να τους ξαποστείλουν.
Τα επιχειρήματα τους για αυτή την νοθεία είναι της πλάκας, επικαλούνται τα καταστατικά των σωματείων για να δικαιολογηθούν αλλά ξεχνούν ότι τα καταστατικά δεν είναι πάνω από τον Νόμο για την λειτουργία των Νομικών προσώπων και τα σωματεία τέτοια  είναι ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικά, νομίζουν ότι με τα επιχειρήματα τους θα την βγάλουν καθαρή, τους απαντάμε και απ΄ αυτό το βήμα ότι τα ψέματα τελείωσαν,  κάντε όσα συνέδρια θέλετε με τους νόθους αντιπροσώπους σας, και αυτό για να εξασφαλίσουν ορισμένους μαϊμού αντιπροσώπους για την ΓΣΕΕ, άξιος ο μισθό σας, είστε πιστά στρατιωτάκια αυτών που έπρεπε να πληρώσουν για τα σεμινάρια μαϊμού του Εργατικού Κέντρου Φθιώτιδας δηλαδή η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ κεντρικά και όχι να το διαλύσετε. Με την ενέργεια σας να ψηφίσουν αντιπρόσωποι στο ΕΚΠΕΦ που ψήφισαν την διάλυση του Εργατικού Κέντρου Φθιώτιδας δείχνει την συνέχεια που έχετε… είστε η συνέχεια του διαλυθέντος Εργατικού Κέντρου και αναλαμβάνεται και την ευθύνη απέναντι στο ΣΔΟΕ και στα πρόστιμα.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Φθάσαμε στο 1ο συνέδριο του ΕΚΛ, διανύοντας μια πολύ δύσκολη περίοδο που σημαδεύτηκε από σκληρούς εργατικούς αγώνες, ενάντια στις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης και της ολομέτωπης επίθεσης εργοδοσίας, αστικών κυβερνήσεων (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, και  τα συμπληρώματά τους), Ε.Ε και του ΔΝΤ, σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, που φορτώνουν την κρίση τους στις πλάτες μας, για να διατηρήσουν την κερδοφορία τους.

Αποκαλύφθηκε γρήγορα, και δεν είναι τυχαίο, ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που δήθεν “θα έσκιζε τα μνημόνια” και θα τα καταργούσε "με ένα νόμο και ένα άρθρο", θα ψήφιζε το 4ο μνημόνιο (το 2ο δικό της), επεκτείνοντας για αρκετές δεκαετίες τα σφαγιαστικά μέτρα, στο όνομα της οικονομικής ανάκαμψης και της παγίωσης της. Μιας ανάκαμψης κομμένης και ραμμένης στα μέτρα του μεγάλου κεφαλαίου, με τους εργαζόμενους, και τα άλλα λαϊκά στρώματα, δούλους στη γαλέρα της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων. Προσαρμόστηκαν πολύ γρήγορα στη συνέχιση και επιτάχυνση της ίδιας πολιτικής, που έχει οδηγήσει τα λαϊκά στρώματα σήμερα στην ανέχεια και τη γενικευμένη ανασφάλεια.
Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκονται και τα υπόλοιπα κόμματα του ευρωμονόδρομου  που πίνουν νερό στο όνομα της ανάκαμψης της ανταγωνιστικότητας και που, με τον τρόπο του, το καθένα στηρίζει την εφαρμοζόμενη πολιτική.
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που έφεραν τα προηγούμενα μνημόνια και καθημερινά διαβεβαιώνουν ότι είναι ικανότεροι στην εφαρμογή τους, υποσχόμενοι ότι το κράτος έχει συνέχεια και θα εφαρμόσουν απαρέγκλιτα ότι ψηφίζεται σήμερα, αν βρεθούν και οι ίδιοι στην κυβέρνηση. Από κοντά και το κόμμα του Λεβέντη στον ρόλο του «λαγού» για νέα αντιλαϊκά μέτρα, όπου μαζί με το ΠΟΤΑΜΙ, δηλώνουν με κάθε ευκαιρία παρών για τη συμμετοχή τους σε κυβερνήσεις στήριξης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι όταν έγινε η συμφωνία και άνοιξε ο δρόμος για το κλείσιμο της αξιολόγησης, αυτός που πρώτος βγήκε και θριαμβολόγησε, πιέζοντας παράλληλα την κυβέρνηση για γρήγορη εφαρμογή των συμφωνηθέντων, ήταν ο ΣΕΒ. Λέγοντας ότι έγινε ένα σοβαρό βήμα στην προσπάθεια για την καπιταλιστική ανάκαμψη που «θα λύσει όλα τα προβλήματα». Είναι οι εκπρόσωποι των βιομηχάνων που στηρίζουν πρακτικά την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ταυτόχρονα της δίνουν συμβουλές καλύτερης διαχείρισης. Είναι και αυτό ένα χαρακτηριστικό των συμφερόντων που υπηρετεί αυτή η πολιτική.
Το παζάρι που έγινε, αυτά που βγήκαν στην επιφάνεια, στην πορεία ψήφισης των μέτρων που συμφώνησε η κυβέρνηση έδειξαν τη σκληρή πραγματικότητα για εργαζόμενους, ανέργους, αυτοαπασχολούμενους, συνταξιούχους. Ένα ακόμα αντιλαϊκό μνημόνιο που προστίθεται στα 3 προηγούμενα και μεγαλώνει τα αδιέξοδα για τη λαϊκή οικογένεια.
Η κυβέρνηση κομπάζει για τα κατορθώματά της. Αναγνωρίζει ότι υπάρχουν "δύσκολα σημεία της συμφωνίας" που προσπαθεί να εμφανίσει ότι της επιβλήθηκαν. Έχει όμως το θράσος να παίζει για μια ακόμα φορά το χαρτί της εξαπάτησης, ισχυριζόμενη ότι τα νέα μέτρα θα έχουν "μηδενικό δημοσιονομικό κόστος", με τα δήθεν αντίμετρα. Δηλαδή ότι τα μέτρα είναι "μια ή άλλη". Και μάλιστα ισχυρίζεται ότι αυτά είναι τα τελευταία μέτρα τη στιγμή που έχει συμφωνήσει μνημόνια διαρκείας για δεκαετίες.
Βέβαια, είναι φανερό ότι τα  αντίμετρα και όπως και το "παράλληλο πρόγραμμα" που ανακοίνωσε μετά την υπογραφή του 3ου μνημονίου είναι το "φύλο συκής" στα βάρβαρα μέτρα, είναι το κερασάκι στην τούρτα των μνημονίων παλιών και νέων.
Δεν είναι τυχαίο ότι η πλειοψηφία των μέτρων, που περιλαμβάνονται στα περιβόητα αντίμετρα, αφορούν φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις και άλλες διευκολύνσεις για το μεγάλο κεφάλαιο. Κάποια ψίχουλα μόνο προβλέπονται για την αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας, τα οποία θα κληθεί να τα πληρώσει και αυτά ο λαός, αφού προϋπόθεση τους θα είναι η απαρέγκλιτη εφαρμογή των δημοσιονομικών στόχων.
Η κυβέρνηση έχει το θράσος να περιφέρει στα ντόπια και ευρωπαϊκά σαλόνια του κεφαλαίου τα πλεονάσματα που κατάφερε με το ξεζούμισμα του λαού, σαν τρόπαιο, σαν απόδειξη της αποτελεσματικότητας της πολιτικής της. Αυτή η ξεδιαντροπιά πρέπει να πάρει την απάντησή της από το λαϊκό κίνημα.
Όσο όμως και να χρυσώνει το χάπι η κυβέρνηση, τι λέει η πραγματικότητα;
ü  Η ανεργία συνεχίζει να βρίσκεται σε ψηλά επίπεδα, παρότι βρισκόμαστε στον 8ο χρόνο ύφεσης. Πάνω από 27% υπολογίζεται στο Νομό Φθιώτιδας, το ζούμε καθημερινά στην επαφή με τους εργαζομένους και τον κόσμο.
ü  Τα χρέη των λαϊκών νοικοκυριών  γιγαντώνονται, χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά  χρωστούν στην εφορία, ΔΕΗ, τράπεζες κλπ.
ü  Οι νέοι συντελεστές αναπλήρωσης του νόμου Κατρούγκαλου επιφυλάσσουν συντάξεις φιλοδωρήματα. Οι συντάξεις κύριες και επικουρικές ξαναπετσοκόβονται, η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς θα οδηγήσει τις συντάξεις σε ακόμα χαμηλότερα επίπεδα.
ü  Η κατάργηση, ουσιαστικά, της κυριακάτικης αργίας προχωρά μέσα από την "διεύρυνση" των περιοχών που χαρακτηρίζονται "τουριστικές" και τη δυνατότητα να ανοίγουν 30 Κυριακές το χρόνο.
ü  Μείωση του αφορολόγητου για εργαζόμενους και συνταξιούχους στα 5.600 ευρώ.
ü  Και μαζί με αυτά νέες περικοπές στις δαπάνες για Υγεία, Παιδεία, Κοινωνικές Παροχές, νέα, δηλαδή, βάρη για τη λαϊκή οικογένεια.
Αυτή είναι η πραγματικότητα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι εργαζόμενοι, αυτή πρέπει να αντιπαλέψουν οι δυνάμεις του Εργατικού Κέντρου Λαμίας.
Δεν παραβλέπουμε τις δυσκολίες, το γεγονός ότι ένα τμήμα των εργαζομένων στηρίζει ελπίδες στην καπιταλιστική ανάκαμψη, ενθυμούμενο τις παλιές καλές μέρες. Ούτε την απογοήτευση που έχουν σκορπίσει οι διάφοροι σωτήρες, που έταζαν ότι χωρίς σύγκρουση, με κάποιο μαγικό μείγμα πολιτικής θα έδιναν ανάσα δήθεν και στους εργαζομένους  που τσαλαπατιούνται κάτω από την μπότα των μονοπωλίων. Ή τους δισταγμούς μπροστά στη συνειδητοποίηση ότι ο αγώνας δεν θα είναι μια κι έξω, αλλά αντίθετα μαραθώνιος μπροστά στην ολοένα και συνεχιζόμενη επίθεση.
Γι' αυτό και καλούμαστε να δυναμώσουμε την αντιπαράθεση με τους καλοθελητές της κυβέρνησης και των ηγεσιών της ΓΣΕΕ και του ΕΚΠΕΦ, με πιο συγκεκριμένη κριτική στις θέσεις τους και την τακτική τους, ώστε να αποκαλύπτουμε πιο πειστικά ότι αναπαράγουν κάθε παραλλαγή των παραπάνω ιδεολογημάτων, τραβώντας μακριά από τις πραγματικές ανάγκες τους την πλειοψηφία των εργαζομένων.
Το δυνάμωμα της αντιπαράθεσης με μαζικούς όρους, με πειστικό και εύστοχο τρόπο, είναι όρος για την αλλαγή συνειδήσεων, για τη βελτίωση της συσπείρωσης στα Σωματεία με όρους συλλογικής πάλης. Το ξεδίπλωμα της αντιμονοπωλιακής δράσης είναι το ζητούμενο. Με τέτοιους όρους δυναμώνει η αντοχή, αλλά και ανοίγονται προοπτικές. Έτσι χαράζεται η γραμμή της υπεράσπισης των πραγματικών συμφερόντων των εργαζομένων.
Τα Σωματεία του ΕΚΛ, να ανοίξουμε το μέτωπο της διαφώτισης στους εργαζόμενους, να καλλιεργήσουμε την πίστη στη δύναμη της αντεπίθεσης, μαζί με τους φορείς μικρών ΕΒΕ, αγροτών, συνταξιούχων, τους συλλόγους σπουδαστών και γυναικών, που έχουν αγωνιστικό πλαίσιο και διαθέσεις.
Το ΕΚΛ, χρειάζεται να συνεχίσει την αναπτύξει της κοινής δράσης και την συμμαχίας με τους μικρομεσαίους ΕΒΕ της πόλης, μικρομεσαίους αγρότες, γυναίκες και νεολαία.

Χρειάζεται να  Συμβάλουμε ουσιαστικά, στην δημιουργία Λαϊκών Επιτροπών σχεδόν σε όλες τις συνοικίες της Λαμίας, στα επαρχιακά κέντρα του νομού, που εκφράζουν την δράση της κοινωνικής συμμαχίας εργατών, μικρών ΕΒΕ, αγροτών, φοιτητών και γυναικών από τα λαϊκά στρώματα.

 Μαζί με αυτές τις Λαϊκές Επιτροπές, να αναπτύξουμε δράσεις για (υγεία, ανεργία, παιδεία, διόδια, κ.α).

Την περίοδο που πέρασε δυνάμωσαν τα  κοινά συλλαλητήρια μέσα στην πόλη, αλλά και με την συμμετοχή μας στα  συλλαλητήρια των αγροτών στο μπλόκο της Ανθήλης, αποδεικνύοντας ότι η κοινή δράση εργατών, μικρομεσαίων αγροτών, ΕΒΕ, νέων και γυναικών, μπορεί να τραβά στον αγώνα και στη  δράση μεγαλύτερες μάζες, μπορεί να ανατρέψει τις αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων, της Ε.Ε και την εξουσία του κεφαλαίου.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι η κυρίαρχη τάξη και οι κυβερνήσεις της, και η σημερινή, δεν σταματούν την προσπάθεια για ενεργότερο ρόλο στις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, που σημαίνει ανταγωνισμό για το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, για τους δρόμους μεταφοράς τους. Για τέτοια συμφέροντα μαίνονται οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι στη γειτονιά μας και από την άλλη παίρνουν τη μορφή των τυφλών επιθέσεων του ISIS, των τζιχαντιστών κτλ. Οι ελληνικές κυβερνήσεις συχνά επιδιώκουν να πατούν σε δύο βάρκες δυνάμεων που ανταγωνίζονται μεταξύ τους και κατά περίπτωση συμμαχούν ή κλείνουν συμβιβασμούς έτοιμους να ανατραπούν την άλλη στιγμή.
Αυτή την πολιτική η κυβέρνηση ονομάζει παραπλανητικά πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, δήθεν αξιοποιώντας το γεωστρατηγικό πλεονέκτημα της χώρας με στόχο, όπως λέει, την αναβάθμισή της, τη μετατροπή της Ελλάδας σε κόμβο μεταφοράς και ενέργειας, για αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου, κυρίως σε φυσικό αέριο και πετρέλαιο. Χωρίζει και μοιράζει οικόπεδα.
Τα διάφορα στελέχη της περιδιαβαίνουν στα διάφορα φόρουμ και τις διεθνείς συναντήσεις, διεκδικώντας μερίδιο από τη λεία που μοιράζεται. Αλλά όλα αυτά οξύνουν παλιές και νέες αντιθέσεις, φέρνουν περισσότερα ΝΑΤΟικά αεροπλανοφόρα στο Αιγαίο, ανοίγουν νέα λιμάνια, υποδομές στο πέρασμα των ΝΑΤΟικών δυνάμεων για ασκήσεις, όπως τώρα στην Ρουμανία.
Γίνεται Νατοϊκότερη των Νατοϊκών, προτείνοντας η ίδια την επέκταση της σύμβασης της Σούδας από μονοετή σε πενταετή, διαπραγματεύεται τη δημιουργία νέας βάσης στα Δωδεκάνησα. Συμμετείχε με διάφορους τρόπους σε 13 στρατιωτικές αποστολές του ΝΑΤΟ.
Έβαλε τροχονόμο το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο με πρόσχημα την προσφυγική κρίση, ρίχνοντας νερό στο μύλο και της Τούρκικης προκλητικότητας, αφού ως γνωστόν το ΝΑΤΟ γκριζάρει ως ενιαία την περιοχή δράσης του, που αφορά τα κράτη μέλη του.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η χώρα παραμένει στη δεύτερη θέση στρατιωτικών εξοπλισμών μετά της ΗΠΑ, δίνοντας πάνω από 2% του ΑΕΠ της χώρας παρά την οικονομική ύφεση.
Υποκρύπτει το γεγονός ότι οι διευκολύνσεις που παρέχει στους Αμερικανούς, η στρατηγικής σημασίας συμμαχία με τις ένοπλες δυνάμεις και την αεροπορία του Ισραήλ, θα έχουν σαν αποτέλεσμα την πρόσβαση με καλύτερους όρους της αστικής τάξης της χώρας στη Μέση Ανατολή. Αξίζει να θυμηθούμε τις "διευκολύνσεις" στους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας και την εξαγωγή κεφαλαίου που έγινε στη συνέχεια από τους εγχώριους καπιταλιστές στα Βαλκάνια.
Η Τουρκική αστική τάξη διεκδικεί αναβαθμισμένο ρόλο στην περιοχή και σε ανταγωνισμό με την ελληνική αστική τάξη γι’ αυτό είναι επιθετική.
Η κυβέρνηση άλλοτε προσπαθεί να διαχειριστεί την επιθετικότητα αυτή, χαρακτηρίζοντας την "άσκοπους λεονταρισμούς για εσωτερική κατανάλωση" και άλλοτε προβάλλοντας δικές της κινήσεις εντυπωσιασμού, ασκήσεων κλπ, πάντα στο πλαίσιο των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Επανέφερε και εκπομπή των Ενόπλων Δυνάμεων στην κρατική τηλεόραση, που είχαμε να δούμε από την εποχή της ΥΕΝΕΔ, στην προσπάθεια της να δημιουργήσει κλίμα εθνικής ομοψυχίας, υπεράσπισης της "πατρίδας" απέναντι στο κακό Ερντογάν.
Η προσπάθεια της αστικής τάξης για παρέμβαση στη διεθνή πραγματικότητα, σε μια περίοδο που ο καβγάς ξεφεύγει από τα τραπέζια των διαπραγματεύσεων, δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων κι ας τη ντύνει με τον μανδύα των εθνικών συμφερόντων η κυβέρνηση. Έχουμε πικρή πείρα από δήθεν μεγάλους εθνικούς στόχους στο παρελθόν, όπου τελικά το μάρμαρο το πλήρωσε ο λαός.
Χρειάζεται επαγρύπνηση, αποκάλυψη των πραγματικών στοχεύσεων του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, εγρήγορση για να μην παρασυρθεί ο λαός στα ιμπεριαλιστικά παιχνίδια που αναπτύσσονται στη γειτονιά μας. Καλοθελητές, που με τον τρόπο τους στηρίζουν αυτούς τους σχεδιασμούς, πάντα υπάρχουν.
 Και σήμερα μέσα από το 1ο συνέδριο μας καλούμε τους εργαζόμενους, όχι μόνο να μην αποδεχτούν τις επικίνδυνες καταστάσεις στις οποίες μας εμπλέκει η κυβέρνηση (με την πλήρη στήριξη όλων όσων ψέλνουν τα γνωστά περί κοινής γραμμής στα εθνικά και περί συνέχεια του κράτους), αλλά και να δυναμώσει η πάλη του ίδιου του μαζικού κινήματος με στόχους:
ü  Καμιά συμμετοχή, καμία εμπλοκή της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και σχεδιασμούς. Να γυρίσουν πίσω οι ελληνικές στρατιωτικές αποστολές. Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα.
ü  Όχι πολεμικές δαπάνες για το ΝΑΤΟ, αλλά για τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο. Όχι στην αλλαγή συνόρων και των συνθηκών που τα κατοχυρώνουν.
ü  Όχι στο μίσος των εθνικιστών. Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και στους μετανάστες. Απομόνωση της εγκληματικής ναζιστικής Χρυσής Αυγής.
ü  Να κλείσει η βάση της Σούδας. Έξω η Ελλάδα από ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Έχουμε δράση στο συγκεκριμένο μέτωπο. Πρόσφατα, στις αντιιμπεριαλιστικές εκδηλώσεις που έγιναν στην Θεσσαλονίκη  συμμετείχαν και εργαζόμενοι και από την περιοχή μας μετά από κάλεσμα του ΕΚΛ, το ίδιο συνέβη και με τη Πρωτομαγιά που είχε αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα.
Η δράση αυτή όμως είναι πίσω από τους καιρούς και πρέπει να ανοίξει πιο μαζικά ο προβληματισμός και η συζήτηση για το συγκεκριμένο ζήτημα, να αναβαθμιστεί η δράση των Σωματείων  σε αυτή την κατεύθυνση.
Ο εθνικισμός στην ευρύτερη περιοχή δυναμώνει και απαιτείται μέτωπο στον σωβινισμό με επιχειρήματα στους μετανάστες εργάτες.
Τα κρούσματα με φαντάρους αλβανικής καταγωγής που υπηρετούν στον ελληνικό στρατό είναι ενδεικτικό για τους μηχανισμούς που λειτουργούν και παρεμβαίνουν, ιδιαίτερα σε περιόδους πολεμικής προετοιμασίας. Η προπαγάνδα των ιμπεριαλιστών για καταπιεσμένους Κοσοβάρους Αλβανούς πιάνει. Στην Βουλγαρία συγκροτούνται παραστρατιωτικές ομάδες για να κυνηγούν πρόσφυγες, στην Ελλάδα η Χρυσή Αυγή και άλλες φασιστικές ομάδες συνεχίζουν τη δράση τους (βλέπετε Στυλίδα), τους οποίους πρέπει να απομονώνουμε.
Η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, μετανάστες, η κοινή δράση είναι στοιχείο αγωνιστικής διαπαιδαγώγησης, αναχαίτιση εθνικιστικών, ρατσιστικών απόψεων, κριτήριο για τον προσανατολισμό των σωματείων. Να κάνουμε συνεχόμενες παρεμβάσεις  στον καταυλισμό προσφύγων στης Θερμοπύλες, εκδηλώσεις, επισκέψεις παρεμβάσεις στα σχολεία που φοιτούν προσφυγόπουλα, αναδεικνύοντας τις αιτίες της προσφυγιάς, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Μέσα από την δράση μας να απομονώσουμε την εγκληματική ναζιστική δράση της Χρυσής Αυγής και άλλων φασιστικών ομάδων.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι με το κλείσιμο της αξιολόγησης κλείνει ένας κύκλος αβεβαιότητας, ότι τα δύσκολα πέρασαν, ότι ανοίγει ο δρόμος για την ανάκαμψη κλπ. Βέβαια, η  επίτευξη συμφωνίας στο  EUROGROUP δείχνει ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο ρόδινα, ακόμα και για τις επιδιώξεις της κυβέρνησης, και ταυτόχρονα υπογραμμίζει και τις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ. Οι ίδιοι άλλωστε ομολογούν ότι απαιτούνται δεκαετίες για να φτάσει το παραγόμενο ΑΕΠ στα προ κρίσης επίπεδα, όπως και συνεχής σκληρή λιτότητα προκειμένου να καλύπτονται οι δημοσιονομικοί στόχοι.
Αυτό φυσικά δεν την εμποδίζει να προχωρεί σε εξαγγελίες για την Παιδεία, την Υγεία, τους συνταξιούχους για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, και έπεται συνέχεια.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι το σχέδιο της για την "εθνική παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας", με πρόβλεψη για δίκαιη κατανομή κερδών και βαρών, θα δώσει διέξοδο. Ότι έτσι θα δημιουργηθεί νέος πλούτος, θα αναζωογονηθεί η οικονομία, θα γίνουν προσλήψεις, θα βελτιωθεί η κατάσταση των ταμείων, θα κινηθεί η αγορά κλπ. Κλείνει και το μάτι σε χιλιάδες ταλαίπωρους εργαζόμενους, επιδιώκοντας να αποσπάσει την υπομονή και την ανοχή τους.
Πέρα όμως από τα "παχιά λόγια" πρέπει να δούμε ποια πραγματικότητα καλούνται να αντιμετωπίσουν οι εργαζόμενοι, αν όλες οι διακηρύξεις της κυβέρνησης ευοδωθούν.
Και για να μπορέσουμε να έχουμε μια ρεαλιστική προσέγγιση των στόχων και των επιδιώξεων για διέξοδο από την ύφεση, πρέπει να θέσουμε εξαρχής ένα βασικό ερώτημα που θα απαντήσουμε στη συνέχεια.
Ανάπτυξη για ποιους;
Ξέρουμε πολύ καλά ότι τα προηγούμενα χρόνια την κρίση δεν την πλήρωσαν όλοι το ίδιο. Τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα σήκωσαν το κύριο βάρος των επιπτώσεων και των μέτρων. Αντίθετα, τμήματα του μεγάλου κεφαλαίου συνέχισαν την κερδοφορία τους και, τέλος πάντων, ακόμα και όσοι μεγαλοεπιχειρηματίες χρεοκόπησαν δεν πείνασαν κιόλας.
Αντίθετα, πολλοί από αυτούς μετέφεραν τα κεφάλαια τους σε άλλες χώρες ή κλάδους, εκμεταλλευόμενοι μια χαρά τις διευκολύνσεις που έφερε η συμφωνία του Μάαστριχτ.
Είναι καθαρό ότι όταν κυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Ένωση μιλάνε για ανάπτυξη, εννοούν την εξασφάλιση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων και των μονοπωλίων. Όρος της, προϋπόθεση για να επιτευχτεί, όπως μαρτυρούν και τα μέτρα που έχουν ήδη πάρει και συνεχίζουν να παίρνουν, είναι ακόμα πιο μικρά μεροκάματα, εργαζόμενοι χωρίς κανένα δικαίωμα, συντάξεις που οδηγούν στα διάφορα συσσίτια της εκκλησίας και των καλοπληρωμένων ΜΚΟ, ώστε να μείνει μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας στους μεγάλους, που έχουν τη δυνατότητα να "ανοίξουν οικονομίες κλίμακας", όπως χαρακτηριστικά διατυπώνουν.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες οι βιομήχανοι απαιτούν συναίνεση από όλες τις πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν το δρόμο των μονοπωλίων και φυσικά των παρατάξεών τους και των ανθρώπων τους μέσα στα συνδικάτα. ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΑΝΕΛ ψήφισαν το 3ο μνημόνιο που σφαγιάζει το λαό και τώρα καλούν και το λαό να συναινέσει στη σφαγή του.
Θέλουν και το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στο άρμα για να επιτευχθεί η ανάπτυξη των κερδών, να περάσουν τα νέα μέτρα χωρίς αντιδράσεις, χωρίς κίνημα διαμαρτυρίας, εμπόδια. Δηλαδή να βάλει την υπογραφή του στα μνημόνια διαρκείας και ο ίδιος ο εργαζόμενος λαός με τη στάση του.
 Το κυριότερο είναι, ότι θέλουν να κρύψουν την αλήθεια, ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική προοπτική. Αυτό το βρώμικο ρόλο έπαιξαν και παίζουν οι δυνάμεις που αποτελούν τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΜΕΤΑ), έφερναν τις απαιτήσεις των εργοδοτών μέσα στις εργασιακές οργανώσεις, έβαζαν τους εργαζόμενους να στηρίξουν ξένα συμφέροντα, να υιοθετούν τις θεωρίες τους.
Το ζήσαμε έντονα στην αρχή της εκδήλωσης της κρίσης έλεγαν ότι για την κρίση φταίνε τα δικαιώματά μας που ήταν πάνω από τις δυνατότητες και τη δουλειά μας και ότι για το κλείσιμο των επιχειρήσεων φταίνε οι αγώνες μας και οι διεκδικήσεις μας. Ότι τελικά η κρίση δεν είναι του καπιταλισμού και ότι με άλλη διαχείριση μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα.
Σήμερα δίνουν χρόνο και χώρο στην κυβέρνηση, βάζουν εμπόδια στην οργάνωση των αγώνων, καλλιεργούν την ηττοπάθεια και καλούν σε στοίχιση και συναίνεση με τους εργοδοτικούς σκοπούς. Δεν είναι μόνο ότι η ΓΣΕΕ πήρε μέρος στον κοινωνικό διάλογο υπογράφοντας κοινά πορίσματα και κοινές ανακοινώσεις με τον ΣΕΒ και την κυβέρνηση. Οι ανακοινώσεις τους δεν ξεχωρίζουν ούτε φραστικά από τις ανακοινώσεις των εταιρειών, τις περισσότερες φορές μιλάνε αυτοί για λογαριασμό τους.
Οι πλειοψηφίες στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ με καταμερισμένους ρόλους και σχέδιο βάζουν εμπόδια στην ανάπτυξη αγώνων, καλλιεργούν την ηττοπάθεια, δίνουν χώρο και χρόνο στην κυβέρνηση και στους επιχειρηματικούς ομίλους για να οργανώσουν χωρίς αντιδράσεις την επίθεσή τους.
 Επί της ουσίας, δε θέλουν τη σύγκρουση με το κεφάλαιο και τη στρατηγική του, με την οποία εξάλλου συμφωνούν και παίζουν βρώμικο παιχνίδι για να μην εκδηλωθεί μαζική μαχητική απάντηση από τους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από αυτές τις ηγεσίες.
Στηρίζουν ολόπλευρα την κατεύθυνση της αστικής τάξης για «εθνική συναίνεση» για να περάσουν τα μέτρα για την «αξιολόγηση» και την ένταξη στο πρόγραμμα ρευστότητας, τη ρύθμιση του κρατικού χρέους με στόχο να μη χαθεί χρόνος για την καπιταλιστική ανάπτυξη.
Υπονομεύουν τους αγώνες και την οργάνωση των εργαζομένων, δίνουν συνεχώς διαπιστευτήρια στα αφεντικά.
Γι' αυτό και πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, ώστε να δυναμώσει ο προβληματισμός στα πιο φτωχά τμήματα των συνάδελφων για το που πάει η κατάσταση.
Γιατί, αφού υπάρχει σήμερα η δυνατότητα, οι υλικές προϋποθέσεις, να καλύπτονται και με το παραπάνω οι λαϊκές ανάγκες, οι ανάγκες των οικογενειών μας, ζούμε καθημερινά με το βραχνά των χρεών, δουλεύοντας ατελείωτα για τα αναγκαία;
Γιατί, δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε σταθερή εργασία με ανθρώπινα ωράρια, υψηλή ποιότητα Υγείας - Πρόνοιας, Πολιτισμό, ελεύθερο χρόνο για μας και τα παιδιά μας;
Να τον βοηθήσουμε να καταλάβει ότι σωτηρία δεν υπάρχει με το να αναθέτει το μέλλον του στον ένα ή τον άλλο κυβερνητικό σωτήρα. Ότι δεν μπορεί να περιμένει και πολλά από μια κοινωνία και οικονομία που κριτήριο και στόχο έχει τη κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, ντόπιων και ξένων. Ότι τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει έχουν τις ρίζες τους σε αυτόν τον δρόμο ανάπτυξης και τις κυβερνητικές πολιτικές που τον υπηρετούν.
Η αλλαγή της κατάστασης , προϋποθέτει σκληρό καθημερινό ανυποχώρητο συλλογικό αγώνα ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους, ενάντια στην ΕΕ, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που υπηρετούν με κάθε τρόπο τα συμφέροντά τους.
Προϋποθέτει ισχυρό κίνημα και συμμαχία, με τους μικρομεσαίους ΕΒΕ, τη φτωχή αγροτιά, να δυναμώνει συνολικά το ρεύμα της αντίστασης στην ελληνική κοινωνία. Έτσι θα αποκτήσει και ο καθημερινός μόχθος νόημα, θα υψωθούν ισχυρά εμπόδια στη βαρβαρότητα που έγινε πιο φανερή με την οικονομική ύφεση. Έτσι ανοίγει η προοπτική για μια κοινωνία που έχει στο κέντρο της προσοχής της την ανεμπόδιστη υλοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Συνάδελφοι-συναδέλφισσες
Σε μεγάλο τμήμα των εργαζομένων επιδρά ο φόβος, η ηττοπάθεια και η μοιρολατρία, που παράλληλα με την ανυπομονησία για γρήγορες και εύκολες αλλαγές συγκλίνουν στην ίδια διαπίστωση. Στη λογική τίποτα δε γίνεται, ότι οι απεργίες δε έχουν αποτελέσματα, στην αναζήτηση εύκολων λύσεων από τα πάνω χωρίς τη δράση τους.
Η αλήθεια είναι ότι οι αγώνες που έγιναν δεν κατάφεραν να ανατρέψουν τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα, πράγμα δύσκολο αν δεν παίρνει μέρος σ’ αυτούς η μεγάλη πλειοψηφία των εργατών, αν δεν αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης και αν η πάλη δεν έχει στο προσανατολισμό την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Ωστόσο χωρίς αυτούς τους αγώνες, θα είχαν περάσει τα μέτρα πιο γρήγορα, θα ήταν πιο πολλά και πιο σκληρά. Ο φόβος και η μοιρολατρία, η λογική δεν αντιστέκομαι για να σωθώ, πουθενά και ποτέ δεν οδήγησε στην σωτηρία των εργαζομένων.
Όπου οι εργαζόμενοι υποχώρησαν, συμβιβάστηκαν και αποδέχτηκαν κάτω από τις πιέσεις, δεν έσωσαν ούτε τη δουλειά τους, ούτε εξασφάλισαν ότι δεν θα έχουν  μείωση μισθών.
Οι αγώνες που έγιναν είναι κατώτεροι των αναγκών. Αγώνες δε γίνονται εξ αποστάσεως, ούτε με ένα ανάθεμα αλλά χρειάζεται οργάνωση, αντοχή, πειθαρχία. Με ορισμένες απεργίες στις οποίες συμμετέχει η μειοψηφία των εργαζομένων δεν αντιμετωπίζεται η στρατηγική του ταξικού αντιπάλου.
Απέναντι μας δεν έχουμε μόνο την ταξική αντιλαϊκή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που νομοθετεί και εφαρμόζει βάρβαρους νόμους σε βάρος της εργατικής τάξης, των μικρών αγροτών και ΕΒΕ, αλλά όλη την εξουσία των καπιταλιστών (εργοδοσία, το κράτος της, τα κόμματά της, τις περιφερειακές και δημοτικές αρχές, όλους τους μηχανισμούς της). Το δείχνει η πείρα.
Πρέπει να γίνει πεποίθηση σε όλους μας, ότι για να επιβάλουμε το δίκιο μας σήμερα, απαιτείται γερή οργάνωση στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους και συνδικαλιστές αποφασισμένους να δώσουν λύση σ’ αυτό το πρόβλημα. Μαζική συμμετοχή των εργαζόμενων στα σωματεία και στους αγώνες με ταξικό προσανατολισμό. Η έλλειψη τέτοιας οργάνωσης σε πολλούς χώρους δουλειάς είναι ένας βασικός λόγος που δεν καταφέραμε να αποκρούσουμε τα αντιλαϊκά μέτρα και την επίθεση του κεφαλαίου.
Αποτελεσματικοί αγώνες σημαίνει πριν απ’ όλα σύγκρουση με την εργοδοσία στους τόπους δουλειάς, ρήξη με την Ε.Ε και το κεφάλαιο. Αυτό δεν θέλουν οι εργοδοτικοί και κυβερνητικοί συνδικαλιστές, γιατί αυτό δε συμφέρει το κεφάλαιο.
Γι αυτό μπαίνει ως επιτακτική και άμεση ανάγκη η ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος με συμμετοχή των εργαζομένων στα σωματεία τους, μακριά από τις παγίδες της εργατικής αριστοκρατίας, με μέτωπο στην πολιτική των μονοπωλίων, με αγώνες που δεν θα περιορίζονται στην άμυνα, αλλά θα αμφισβητούν την εξουσία των μονοπωλίων. Είναι ο μόνος δρόμος για να έχεις νίκες, ανατροπές, αποτελεσματικότητα στους αγώνες.
Για να μπορέσουμε να ανατρέψουμε την κυβέρνηση, αλλά και τις αντιλαϊκές πολιτικές και την αστική τάξη απ’ την εξουσία, χρειαζόμαστε ένα συνδικαλιστικό κίνημα που δε θα στηρίζει την καπιταλιστική εξουσία, την Ε.Ε, που δεν θα αναγνωρίζει το καπιταλιστικό χρέος, ως χρέος του λαού, που δεν θα βγάζει αντιμνημονιακές κορώνες, χωρίς να αντιπαλεύει τη μήτρα που γεννά τα μνημόνια.
Ένα συνδικαλιστικό κίνημα ταξικό, μαζικό, οργανωμένο στον τόπο δουλειάς και τον κλάδο και προσανατολισμένο απέναντι στην εργοδοσία, τις κυβερνήσεις και το κράτος της. Κίνημα απαλλαγμένο από εργοδοτικούς και κυβερνητικούς συνδικαλιστές, που θα στηρίζεται και θα αναπτύσσει την κοινωνική συμμαχία με τους μικρούς ΕΒΕ, αγρότες, γυναίκες και νέους των λαϊκών στρωμάτων, που δεν θα παλεύει μόνο για επιμέρους βελτιώσεις, αλλά για το σύνολο των αναγκών της εργατικής οικογένειας. Μόνο ένα τέτοιο σ.κ μπορεί να λυτρώσει την εργατική τάξη.
Αυτό προϋποθέτει να ενισχυθεί το ταξικό ρεύμα, στα σωματεία και στους εργαζόμενους, με αποδυνάμωση του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού. Η δράση της πλειοψηφίας των εργαζόμενων και των συνδικαλιστικών οργανώσεων με το ΕΚΛ, είναι καθοριστικής σημασίας ζήτημα  για το πού θα οδηγηθεί το συνδικαλιστικό κίνημα. Αν δηλαδή θα ανασυγκροτηθεί και θα αντεπιτεθεί μέχρι την τελική νίκη ή θα ηττηθεί και θα υποταχθεί στους καπιταλιστές, τα κόμματα και το κράτος τους. Χωρίς ισχυρό ΕΚΛ δεν μπορεί να υπάρξει ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος στο Νομό.
Αγώνας με το ΕΚΛ, δεν σημαίνει διάσπαση, αλλά ενότητα και αγώνας με βάση τα συμφέροντα της δικής μας τάξης. Αγώνας με το πλαίσιο του ΕΚΛ, σημαίνει στην πράξη το: Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και όχι τα κέρδη του κεφαλαιοκράτη.
Οι δυνάμεις που φέρνουν την πολιτική της εργοδοσίας, της Ε.Ε και των κυβερνήσεων στις γραμμές της εργατικής τάξης, οι υπέρμαχοι της ανταγωνιστικότητας είναι επικίνδυνοι και πρέπει να απομονωθούν.
Δεν έχουμε ανάγκη από κινητοποιήσεις εκτόνωσης, αγώνες που υπάρχει απουσία οργάνωσης και προετοιμασίας, χωρίς τη συμβολή των εργαζομένων.
Δεν πρέπει να περάσει ο εκφυλισμός. Απεργία χωρίς απεργούς είναι βούτυρο στο ψωμί των εκμεταλλευτών και των κομμάτων τους. Το σύστημα δεν τρέμει μια απεργία με τους εργαζόμενους στην δουλειά. Τρέμει τη συνειδητή πάλη, τη μαζική συμμετοχή, το πραγματικό σταμάτημα της παραγωγής. Δεν είναι το κύριο αν είναι 24ωρη ή 48ωρη. Η εργοδοσία τρέμει το περιεχόμενο της απεργίας και τη μαζική συμμετοχή, την κλιμάκωση των αγώνων, τρέμει τα συνθήματα του ταξικού σ.κ.
Ασφαλώς, χρειάζεται ενότητα των εργατών, όμως αυτή πρέπει να είναι στη βάση των ταξικών συμφερόντων τους και όχι με τους ξεπουλημένους της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ που συνειδητά  προδίδουν τους αγώνες και τα εργατικά συμφέροντα. Τέτοια ενότητα ζητάνε τα στελέχη του Ε.Κ.Π.Ε.Φ. που από τη μια κόπτονται δήθεν για την αυτονομία του κινήματος και από την άλλη προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν συνδικαλιστικές οργανώσεις και κινητοποιήσεις, για να γίνουν κυβέρνηση τα κόμματα που στηρίζουν.
Νεολαία - χώροι κατάρτισης
Κομβικό σημείο λοιπόν που θέλουμε να μας απασχολήσει είναι ο προσανατολισμός των σωματείων στην νεολαία του χώρου τους δηλαδή εκεί που δουλεύει και συγκεντρώνεται, με τι εργασιακές σχέσεις εργάζεται, ιδιαίτερα ζητήματα που μπορούν να τους απασχολούν, το επόμενο διάστημα χρειάζεται να ανεβάσουμε την  οργάνωση των νέων εργαζομένων με βάση τις νέες εργασιακές σχέσεις, τα προγράμματα απασχόλησης π.χ. στους ΟΤΑ, στον επισιτισμό με τα voucher και τα προγράμματα απασχόλησης. με νέες εγγραφές, μαζικοποίηση σωματείων.
Πιο συγκεκριμένα, να μας απασχολήσει ο προσανατολισμός στις τεχνικές σχολές, στις σχολές κατάρτισης και μαθητείας, σε ΤΕΙ, όπου η δουλειά μας είναι σταθερά πίσω από τις ανάγκες. Ο χώρος της κατάρτισης εδώ και αρκετά χρόνια έχει παραδοθεί στις "ορέξεις" του κεφαλαίου, είναι βαθιά ενσωματωμένος στον τρόπο κίνησης της αγοράς με βάση την κερδοφορία. Αυτό σημαίνει πως ο χαρακτήρας των "σπουδών" καθορίζεται από τις προοπτικές κέρδους που εκτιμά ότι θα έχει το κεφαλαίο.
Η ανάπτυξη δράσης και ο προσανατολισμός στις επαγγελματικές σχολές δεν είναι στοιχείο τρέχουσας δράσης αλλά κυρίως αποτελεί δουλειά προοπτικής. Αποτελούν χώρους - φυτώρια, στελέχωσης των γραμμών μας στους κλάδους, ενδυνάμωσης των δυνάμεών μας στα σωματεία.
Είναι καθήκον των σωματείων να προσανατολίσουν τη δράση τους στους χώρους κατάρτισης - μαθητείας. Να "εκπαιδευτούν" συνάδελφοι στις ιδιαιτερότητες αυτών των σχολών, να μάθουν το χώρο, να υπάρχει καταμερισμός στα ΔΣ των σωματείων, να υπάρχει συγκεκριμένη ευθύνη για τις σχολές και τις ειδικότητες του κλάδου. Να αυξηθεί η προπαγάνδα μας γι' αυτούς τους χώρους με ανακοινώσεις - αφίσες.
Για την οργάνωση των εργαζόμενων γυναικών
Δεν μπορούμε να μιλάμε για ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, για αλλαγή του συσχετισμού δύναμης, χωρίς τη συμμετοχή των γυναικών στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, στην οργάνωση των αγώνων.
Οι γυναίκες δουλεύουν σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό ως ανειδίκευτες, με μερική απασχόληση, που σημαίνει μερικό μισθό, μερικό ένσημο, μερική ζωή. Επιπλέον οδηγούνται εκτός παραγωγής για μεγάλα χρονικά διαστήματα έχοντας την αποκλειστική ευθύνη για τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων. Η σχέση της γυναίκας με τη μητρότητα αξιοποιείται αντιδραστικά. Η γυναικεία εργασία γίνεται ο αδύναμος κρίκος για να προχωρήσουν ακόμα περισσότερο οι αντιδραστικές ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, στους μισθούς, τα μεροκάματα, για να ενταθεί ο βαθμός εκμετάλλευσης στο σύνολο της εργατικής τάξης.
Η εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Πρόνοιας, της Παιδείας οδηγούν τις γυναίκες να αναλαμβάνουν ακόμα περισσότερο τις οικογενειακές ευθύνες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ενώ οι γυναίκες μπαίνουν δυναμικά στους αγώνες σε περιόδους ανόδου του κινήματος, να είναι πιο ευάλωτες σε περιόδους υποχώρησης προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις οικογενειακές, προσωπικές και οικονομικές δυσκολίες. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα που αναφέρει πως για κάθε 6 άνδρες εργαζόμενους που ψηφίζουν στα επιχειρησιακά τους σωματεία αντιστοιχεί 1 εργαζόμενη που συμμετέχει.
Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις πρέπει να πάρουν μέτρα προσέλευσης και συμμετοχής των γυναικών στις συλλογικές δραστηριότητες και πρωτοβουλίες. Να μην είναι ευχή αλλά να υπάρχουν συγκεκριμένα πρακτικά μέτρα. Να τονωθεί η δράση των σωματείων με εκδηλώσεις για τις γυναίκες αλλά και πολύμορφες εκδηλώσεις για την οικογένεια, τα παιδιά, εορταστικές εκδηλώσεις κ.ο.κ. Να δυναμώσει το διεκδικητικό πλαίσιο των σωματείων με αιτήματα για τις νέες εργαζόμενες, τις γυναίκες που βρίσκονται εκτός παραγωγής σε μεγαλύτερη ηλικία, πάνω στα ζητήματα της μητρότητας. Πιο τολμηρά να αναδειχτούν συνδικαλιστικά γυναικεία στελέχη στα ΔΣ των συνδικάτων με στήριξη και όχι εύκολη παραίτηση στην πρώτη αντικειμενική δυσκολία.
Απολογισμός της δουλειάς του Δ.Σ. του ΕΚΛ
Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες και με βάση τις αποφάσεις του Δ.Σ. που κινούνται στη σωστή ταξική-διεκδικητική κατεύθυνση, προσαρμοζόμενη στις εξελίξεις, δούλεψε αυτό το εξάμηνο.
Χωρίς καμία διάθεση ωραιοποίησης, θεωρούμε ότι ως Δ.Σ του ΕΚΛ, αναπτύξαμε μια πολύμορφη δράση για όλα τα μεγάλα και μικρά προβλήματα. Το ΕΚΛ με την προσωρινή διοίκησή του, παρ’ όλες τις αδυναμίες του, αποτελεί τον βασικό οργανωτή της πάλης και στήριγμα για την εργατική τάξη της περιοχής μας, γι’ αυτό και μας πολεμούν οι αντίπαλοι μας, συνήθως με συκοφαντίες και την διαστρέβλωση της αλήθειας.
v Το Δ.Σ συνεδρίαζε τακτικά κάθε μήνα και ορισμένες φορές έκτακτα. Συζητήθηκαν εκτός από τρέχοντα θέματα σχεδιασμού της δουλειάς, προετοιμασία και εκτίμηση αγωνιστικών κινητοποιήσεων και αρκετά ειδικά θέματα.
v Το  ΕΚΛ πρωτοστάτησε στην οργάνωση 4 τεσσάρων συγκεντρώσεων που έγιναν από την ίδρυση του έως και τώρα, συσπειρώνοντας την μεγάλη πλειοψηφία αυτών που κινητοποιούνταν, (στις απεργιακές συγκεντρώσεις 1 ΜΑΗ και 24ώρη Απεργία 17 ΜΑΗ είχαμε από 250 έως 300 άτομα και στα 2 απογευματινά συλλαλητήρια  180 έως 220 άτομα στο καθένα), σε αντιπαράθεση με τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που συνήθως μαζεύουν μερικές δεκάδες στις συγκεντρώσεις τους και τις κάνουν από ανάγκη αφού δεν συμμετέχουν ούτε τα διοικητικά συμβούλια των σωματείων τους.
v Στη ΛΑΡΚΟ  οι εργαζόμενοι στις εργολαβίες και μέσα από τις γραμμές του Συνδικάτου Μετάλλου και με την στήριξη του ΕΚΛ έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν σκληρό αγώνα με συνεχόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις για την κατάργηση  του σκλαβοπάζαρο των  εργολαβιών και την ενσωμάτωση όλων των εργαζομένων στην ίδια την ΛΑΡΚΟ. Μέχρι τώρα έχουν ενσωματωθεί στη ΛΑΡΚΟ 35 εργαζόμενοι. Όλοι αυτή η δραστηριότητα εκφράστηκε και στις τελευταίες αρχαιρεσίες του Σωματείου με σημαντική αύξηση των εργαζομένων  που γράφτηκαν και ψήφισαν για πρώτη φορά.
v Έγκαιρα από την ίδρυση του ΕΚΛ είχαμε εντοπίσει ότι στους εργαζόμενους συμβασιούχους των ΟΤΑ που πήραν παράταση των συμβάσεων έως τον Δεκέμβριο του 2017 θα υπάρξουν  προβλήματα, με μεγάλη καθυστέρηση ανοίξαμε την δουλειά μας σε αυτό το χώρο, καλύτερα την ανοίξαμε στα Καμένα Βούρλα όπου κάναμε 5 συσκέψεις με το σύνολο των εργαζομένων. Σήμερα οι εργαζόμενοι στους Δήμους και μετά την απόφαση του ελεγκτικού συνεδρίου βρίσκονται σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις με καταλήψεις στα αμαξοστάσια (Λαμία, Καμένα Βούρλα) διεκδικώντας από την κυβέρνηση με μετατρέψει τις συμβάσεις εργασίας σε αορίστου χρόνου, να πληρωθούν τα δεδουλευμένα κλπ. Το ΕΚΛ από την πρώτη στιγμή βρίσκεται στο πλάι των εργαζομένων, σε καθημερινή βάση βρίσκεται στους χώρους που υπάρχουν καταλήψεις, σημαντική ήταν η παρέμβαση εργαζομένων των σωματείων μελών του ΕΚΛ στην περιφρούρηση της 24ώρης απεργίας τις 22 Ιουνίου 2017 όπου με την παρέμβαση μας δεν επιτρέψαμε να λειτουργήσει απεργοσπαστικός μηχανισμός και να βγουν απεργοσπάστες για εργασία.
v Στο Νοσοκομείο Λαμίας οι εργαζόμενοι απασχολούνται με πολλές μορφές απασχόλησης π.χ. προγράμματα από τον ΟΑΕΔ, εργολαβίες στην καθαριότητα, φύλαξη, σίτιση, και τεχνική υπηρεσία. Το ΕΚΛ σε συνεργασία με το σωματείο εμποροϋπαλλήλων άνοιξε μια δουλειά αυτή η  δουλειά  είχε ως αποτέλεσμα να έρθουμε σε επαφή με εργαζόμενους που ήταν εκτός σωματείων  κάτω από την δυναμική που αποκτούσε η παρέμβαση μας ο εργολάβος στην καθαριότητα για να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους προχώρηση σε απόλυση εργαζομένης προκειμένου να κάμψει το ηθικό, και να επιβάλει  κλίμα τρομοκρατίας.
v Κηρύξαμε Απεργίες και συνεχίζουμε  να καλύπτουμε με απεργία τους εργαζόμενους στην Συνεταιριστική Τράπεζα που βρίσκονται σε απεργιακές κινητοποιήσεις εδώ και 40 μέρες,  με  κύρια αιτήματα:
1. Ανάκληση των δύο (2) απολύσεων και αναστολή της απόφασης για απόλυση όλου του προσωπικού στην Συνεταιριστική Τράπεζα Λαμίας υπό ειδική εκκαθάριση.
2. Πλήρης απορρόφηση των εργαζομένων από τις Τράπεζες που μεταβιβάστηκε το υγιές χαρτοφυλάκιο των υπό εκκαθάριση τελούντων συνεταιριστικών τραπεζών, πρακτική που ακολουθήθηκε για όλους τους εργαζόμενους των υπολοίπων εμπορικών τραπεζών, με αναγνώριση και εφαρμογή το σύνολο των εργασιακών, ασφαλιστικών και λοιπών δικαιωμάτων τους.
3. Και από το σημερινό συνέδριο μας δηλώνουμε ότι συνεχίζουμε να προκηρύσσουμε απεργίες και να παρέχουμε κάλυψη στους εργαζόμενους της συνεταιριστικής τράπεζας Λαμίας όπως έχει αποφασίσει το Διοικητικό Συμβούλιο.
v Ήρθαμε σε επαφή με τους εργαζόμενους στη FERRO στους οποίους η εταιρεία οφείλει δεδουλευμένες αποδοχές από το 2011 η εταιρεία στο συγκεκριμένο χώρο έχει παγιώσει μια κατάσταση που λέει ότι ο κάθε εργαζόμενος κάθε έτος δεν θα πληρώνεται 3 μήνες. Να πούμε επίσης ότι η συγκεκριμένη εταιρεία παρεμβαίνει κατά περιόδους και στην τοπική κοινωνία με διάφορες δωρεές προϊόντων στα σχολεία για να δείξει το δήθεν κοινωνικό της πρόσωπο
v Κάναμε παρέμβαση για την καταβολή των δεδουλευμένων στην εργολαβία  Διονυσόπουλος που συντηρεί την ΠΑΘΕ και έχει δύο εργοτάξια στο Νομό  ένα στο Μαρτίνο και ένα στην Αγιά Τριάδα και απασχολεί γύρω στους 50 εργαζόμενους.  Μετά την παρέμβασή μας και εντός λίγων ημερών ή εταιρεία προχώρησε στην καταβολή των δεδουλευμένων έδωσε τα ΡΕΠΟ και τις άδειες που χρωστούσε στους εργαζόμενους και για πρώτη φορά οι εργαζόμενοι πήραν στα χεριά τους εκκαθαριστικά σημειώματα
v Η ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΗ ηλεκτρικών ειδών ΚΩΤΣΟΒΟΛΟΣ παρά την μεγάλη κερδοφορία που έχει, έκανε απολύσεις  διώχνοντας εργαζόμενους  που είχαν προϋπηρεσία άνω των 10 ετών και τους αντικατέστησε με εργαζόμενους μερικής απασχόλησης και συμβάσεις ορισμένου χρόνου για να αυξήσουν και άλλο τα κέρδη τους. Το ΕΚΛ στήριξε τις κινητοποιήσεις που οργάνωσε το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων έξω από το πολυκατάστημα στη Λαμία.
v Διοργανώσαμε εκδήλωση για τα παιδιά των εργαζομένων, ανέργων, μεταναστών τα Χριστούγεννα.
v Μαζί με την ομάδα γυναικών της ΟΓΕ διοργανώσαμε εκδήλωση για τις 8 Μάρτη ημέρα της αγωνιζόμενης γυναικάς.
Περά από αυτές τις παρεμβάσεις θα πρέπει να επισημάνουμε ότι προβλήματα υπάρχουν και θα υπάρξουν και σε άλλους εργασιακούς χώρους.
v Ο ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ πρώην Μαρινόπουλος ανακοίνωσε πως θα κλείσουν καταστήματα χωρίς να διευκρινίζει τη θα γίνουν οι εργαζόμενοι.
v  Σε όλα τα  My Market οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται να χτυπούν κάρτα με την λήξη της βάρδιας και να κάθονται υπερωρία 1 έως 1,5 ώρα χωρίς να την πληρώνονται με το πρόσχημα να εφοδιάσουν τα ράφια.
v Στον ΠΟΛΙΤΙΚΟ αλυσίδα που δραστηριοποιείται μέσα στο πολυκατάστημα  μείωσε τις αποδοχές στους εργαζόμενους και τα αντικατέστησε με κουπόνια.
v Η ΠΑΝΕΛΚΟ απέλυσε εργαζόμενο γιατί ήταν υψηλόμισθος έπαιρνε 900 ευρώ στο στόχαστρο τους είναι και άλλοι εργαζόμενοι.
v Η NEXANS  ετοιμάζει  νέα επένδυση στο εργοστάσιο της στην Αγ. Μαρίνα στυλίδας ενώ τα Χριστούγεννα και για 2 με 3 μήνες είχε την πλειοψηφία των εργαζομένων σε διαθεσιμότητα για να  αυξήσει περισσότερο τα κέρδη της.
v Η ΤΣΙΠΙΤΑ συνεχίζει να δημιουργεί εργοστάσια  ανά τον κόσμο και παράλληλα μειώνει το προσωπικό στο εργοστάσιο της Λαμίας.
v Ο ΤΣΑΚΙΡΙΣ στην Ατάλαντη κάνει την παράγωγη  με εργολάβους, για να μην έχει ο ίδιος υποχρεώσεις απέναντι στους εργαζόμενους.
v Στον ΛΑΝΤΖΗ κυριαρχούν τα ρουσφέτια πολιτικών και οι συνθήκες γαλέρας  με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου (δηλ. 2, 3, μήνες και ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης), οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν 7 μέρες την βδομάδα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν αρκετά εργατικά ατυχήματα τα οποία δεν δηλώνονται καν στις αρμόδιες υπηρεσίες.
Συναδέλφισσες-συνάδελφοι
Η μεγαλύτερη υστέρηση του Δ.Σ, ήταν σε σχέση με την βοήθεια στα σωματεία, ώστε να ξεπεράσουν μια σειρά προβλήματα, να προχωρήσει η ανασύνταξη του σ.κ, σε ταξική αγωνιστική κατεύθυνση, με την βελτίωση της λειτουργίας και δράσης των σωματείων, την προσέλκυση νέων εργαζομένων.
Η κατάσταση πολλών σωματείων δεν είναι καλή από άποψη λειτουργίας και δράσης, με κύρια ευθύνη των Δ.Σ. Λίγα Δ.Σ σωματείων κάνουν την μηνιάτικη συνεδρίαση. Τα περισσότερα συνεδριάζουν αραιά και με δυσκολίες, δεν παρεμβαίνουν για προβλήματα του χώρου ευθύνης τους, παραπέμποντας συνήθως στο Δ.Σ του ΕΚΛ. Πολλά Δ.Σ δεν έχουν παρουσία στα γραφεία τους και σε χώρους δουλειάς, ώστε να συζητούν με τα μέλη τους, να τα ενημερώνουν και να τα κινητοποιούν.
Ιδιαίτερο πρόβλημα παραμένει ο χαμηλός βαθμός οργάνωσης των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, σε σωματειακές επιτροπές και της μικρής κινητοποίησης των εργαζομένων σε μια σειρά κλάδους και επιχειρήσεις, για τα γενικά και τα ειδικά προβλήματα που έχουν ( απλήρωτοι, ανατροπές εργασιακών σχέσεων, απολύσεις). Ορισμένα θετικά βήματα των σωματείων (Εμποροϋπαλλήλων, τροφίμων) για οργάνωση των εργαζομένων σε σωματειακές επιτροπές και κινητοποίησης τους, δεν έχουν εδραιωθεί και δεν αξιοποιούνται σωστά.
Τι πρέπει να κάνουμε:
Οι Διοικήσεις του ΕΚΛ και των Σωματείων, πρέπει να πρωτοστατήσουμε, ώστε το εργατικό κίνημα τοπικά και συντονισμένα πανελλαδικά, να περάσει σε αντεπίθεση, με συνδυασμένη πλατιά δουλειά στους τόπους δουλειάς και κατοικίας, για τη συσπείρωση και ενότητα της εργατικής τάξης, με άξονα τις ανάγκες της εργατικής οικογένειας και σε πιο ισχυρή αντιπαράθεση με τα κόμματα της πλουτοκρατίας και της Ε.Ε των μονοπωλίων, τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό.
Προτεραιότητα αποκτά το καθήκον της μαζικοποίησης των σωματείων με εγγραφή νέων μελών, η συσπείρωση στη λειτουργία και στη δράση τους, η συγκρότηση σωματειακών επιτροπών σε χώρους δουλειάς. Στα πλαίσια αυτά πρέπει να προσανατολιστούμε σε νέες δυνάμεις σε κλάδους με νεολαία, στους κλάδους που αναπτύσσονται. (Εμπόριο, Επισιτισμός-Τουρισμός, Τρόφιμα-Ποτά, χημική βιομηχανία  κλπ). Τους ανέργους που δεν άλλαξαν κλάδο, τους κρατάμε στα σωματεία και κάνουμε δουλειά για την οργάνωσή τους.
Η ισχυροποίηση των κλαδικών συνδικάτων και η προσπάθεια δημιουργίας νέων κλαδικών. Τα  κλαδικά συνδικάτα πρέπει να συσπειρώνουν όλους τους εργαζόμενους του κλάδου, ανεξάρτητα από ειδικότητα, εργασιακή σχέση, με ιδιαίτερη προσπάθεια οργάνωσης νέων, γυναικών, μεταναστών.
Βασικό μέλημα του Δ.Σ του ΕΚΛ, πρέπει να είναι η βοήθεια για την βελτίωση της λειτουργίας και της ενίσχυσης του ταξικού προσανατολισμού των σωματείων, να ξεπεράσουν καθυστερήσεις, φαινόμενα ρουτίνας και αδράνειας στην λειτουργία και δράση τους, ώστε να συμβάλουν στην ισχυροποίηση της πάλης τους, στην ενίσχυση της ικανότητας κινητοποίησης των εργαζομένων του χώρου τους. Η αλλαγή στη λειτουργία και δράση των σωματείων συνδέεται με τη βελτίωση της εσωτερικής ζωής τους, στη διαρκή φροντίδα των σωματείων να ανυψώνουν τη συνείδηση των μελών τους, το μορφωτικό και πολιτιστικό τους επίπεδο. Συνδέεται με την συζήτηση και την διαμόρφωση ενός αγωνιστικού πλαισίου πάλης. Το πλαίσιο του ΕΚΛ είναι η βάση και μπορεί να εμπλουτισθεί. Με την αλλαγή του τρόπο που παρακολουθούν και αντιμετωπίζουν τους σχεδιασμούς και τους μηχανισμούς παρέμβασης των εργοδοτών, των κυβερνήσεων, που στόχο έχουν να χειραγωγούν τους εργαζόμενους. Χρειάζεται λειτουργία και δράση που δεν περιορίζεται σε ευκαιριακές σχέσεις των Δ.Σ με τους εργαζόμενους ή στο κάλεσμα για συμμετοχή σε αγώνες, αλλά ενίσχυση των συλλογικών διαδικασιών λήψης και υλοποίησης των αποφάσεων.
Αυτά τα ζητήματα δεν λύνονται από εκλογές σε εκλογές η με μια Γ.Σ χρονιάτικη και ελάχιστες συνεδριάσεις του Δ.Σ. Χρειάζεται ένα μόνιμο, πλούσιο πρόγραμμα δραστηριοτήτων με βάση τα προβλήματα των εργαζομένων, τα γενικότερα, του κλάδου και κάθε τόπου δουλειάς, όχι μόνο ενασχόληση με τα προβλήματα που ξεσπούν κατά καιρούς αλλά φροντίδα για τις ανάγκες όλης της οικογένειας. Συνεχής ενημέρωση. Δυνάμωμα της αλληλεγγύης στους συναδέλφους που υποφέρουν, σε άλλους κλάδους και λαούς που υποφέρουν ή αγωνίζονται. Διαπάλη πάνω σε φλέγοντα προβλήματα του κινήματος και της πάλης με την εργοδοσία τις κυβερνήσεις, τα κόμματα και το κράτος της πλουτοκρατίας. Ανάπτυξη της μορφωτικής και πολιτιστικής δουλειάς που είναι υποτιμημένη.
Η ανάδειξη και η βοήθεια νέων συνδικαλιστών, αποτελεί πάγιο καθήκον για τα Δ.Σ ΕΚΛ και των σωματείων. Χρειαζόμαστε πολλά, αποφασισμένα, καλύτερα εξοπλισμένα στελέχη. Με κύρος και αγωνιστικό ήθος, ζωντανά παραδείγματα στο χώρο τους, με αρετές στη συλλογική λειτουργία και ικανότητες να βάζουν σε κίνηση όλο και περισσότερες δυνάμεις.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Η πάλη ενάντια στα νέα μέτρα απαιτείται να συνδυαστεί με το σύνολο των διεκδικήσεων της εργατικής τάξης. Δυναμώνουμε την πάλη για μια σειρά κρίσιμα μέτωπα που συμβάλουν στην ενίσχυση της οργάνωση και του αγώνα των εργαζομένων. Στηρίζουμε τους αγώνες που αναπτύσσονται λόγων των οξυμένων προβλημάτων, ενάντια στις απολύσεις, στην απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία, σε κάθε πρόβλημα. Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη και επιδιώκουμε κάθε αγώνας να «συναντηθεί» σε ένα αγωνιστικό ρεύμα αντίστασης στην αντιλαϊκή πολιτική. Τέτοια μέτωπα είναι:
ü Το μέτωπο των Σ.Σ.Ε. Ανοίγουμε την προοπτική που βάζει το ταξικό κίνημα, να αναδείχνονται οι βασικές προϋποθέσεις για την ικανοποίηση τους.
ü Η πάλη ενάντια στην απλήρωτη ανασφάλιστη δουλειά, για τις συνθήκες δουλειάς στους εργασιακούς χώρους, για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, που επιδεινώνονται σε όλους τους κλάδους, ως μέρος της πάλης για της αυξήσεις και τις ΣΣΕ.
ü Να στηριχτούν οι αγώνες πολλών κλάδων απέναντι στα «δουλεμπορικά» γραφεία, τα οποία πυκνώνουν ύστερα και από τη βοήθεια που τους έδωσε η κυβέρνησης.
ü Χρειάζεται να συνεχίσουμε τις δράσεις και το συντονισμό σωματείων,  για το μεγάλο μέτωπο της Υγείας. Να γίνει το συγκεκριμένο ζήτημα αντικείμενο πάλης των Συνδικάτων. Να γνωρίζουν καλά τις ανάγκες των εργαζομένων του κλάδου τους.
ü Να μετρήσουμε νέα βήματα στο συντονισμό των εργαζομένων με τους φτωχούς αγρότες και τους μικρομεσαίους ΕΒΕ στην πάλη για τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα.
ü Να δυναμώσει η αλληλεγγύη των σωματείων για όσους αγωνίζονται αλλά και όσους υποφέρουν. Τους πρόσφυγες που μένουν εγκλωβισμένοι κάτω από άθλιες συνθήκες, τους άνεργους, τους απλήρωτους, τους φτωχούς στις γειτονιές.
΄Εχουμε συνείδηση των δυσκολιών και των εμποδίων, όμως δεν πρόκειται να συμβιβαστούμε. Οι συνδικαλιστές του ΕΚΛ, τα σωματεία του ΕΚΛ θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για την ισχυροποίηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και της εργοδοσίας.
Επιδιώκουμε το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα να δυναμώσει.
Νέες δυνάμεις να ενταχθούν στα σωματεία. Δίνουμε μάχη, οργανώνουμε την πάλη σε κάθε κλάδο για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας για δικαιώματα στη δουλειά και στη ζωή με βάση την εποχή μας, τον 21ο αιώνα.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Σας καλούμε να υπερψηφίσετε τον Διοικητικό και Οικονομικό απολογισμό, όπως κα την λήψη απόφασης για εγγραφή του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Λαμίας στην ΓΣΕΕ.
Είμαστε βέβαιοι ότι βασισμένοι στην πείρα μας και στην κριτική εξέταση των αδυναμιών μας, ότι έχουμε τις βασικές προϋποθέσεις ώστε να εκπληρώσουμε την αποστολή και τα καθήκοντα που μπαίνουν σήμερα μπροστά στην εργατική τάξη, ώστε στο τέλος ο αγώνας της, να είναι νικηφόρος.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ανακαλύψτε 21 παραλίες στο Νομό Φθιώτιδας (Εικόνες & Χάρτες)

Απο που πήρε το ονομά της η λουτρόπολη των Καμένων Βούρλων.Ποιά η σχέση της με την πλούσια κωμόπολη των Βουρλών της Μικράς Ασίας που κάηκε απο τους Τούρκους

Το "παπούτσι της νύφης",Ήθη και έθιμα του γάμου στο Μώλο.(video)