Η περίπτωση της βιομηχανίας Κ.Π. ΑΓΑΘΟΚΛΗΣ ΚΑΙ ΣΙΑ και το εργοστάσιο "ΦΘΙΩΤΙΣ"στη Στυλίδα

Η περίπτωση της βιομηχανίας Κ.Π. ΑΓΑΘΟΚΛΗΣ ΚΑΙ ΣΙΑ

    Μέσα από τη φτώχεια και την αναταραχή των πρώτων χρόνων της ιστορίας του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, ξεπήδησαν κατά τόπους , πολλοί ικανοί, δραστήριοι και μορφωμένοι άνθρωποι.  Ήταν εκείνοι που άρχισαν να δημιουργούν εμπορικές, βιοτεχνικές και βιομηχανικές επιχειρήσεις, για να προκόψουν κι αυτοί οι ίδιοι, για να δώσουν δουλειά σε εργατικά χέρια και να τονώσουν κάθε θετική προσπάθεια του κράτους προς το καλό του γενικού συνόλου.

    Μεταξύ των πρωτοπόρων που έζησε, έδρασε και δημιούργησε ένα σημαντικό έργο στο χώρο της Φθιώτιδας, από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι τα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα, υπήρξε η ομάδα ανθρώπων (συγγενών και συνεργατών) του Αγαθοκλή. Μοχλός και ψυχή όλων των δραστηριοτήτων της ομάδας αυτής υπήρξε ο Κων/νος  Παν Αγαθοκλής, άνθρωπος με σπάνια μόρφωση, επιχειρηματικό πνεύμα και απαράμιλλη εργατικότητα. Ανέπτυξε πολυποίκιλες εργοστασιακές-παραγωγικές και εμπορικές δραστηριότητες. 

    Στη μνήμη όμως των παλιών κατοίκων της περιοχής σίγουρα είχε χαραχτεί το μεγάλο εργοστάσιο που δέσποζε στον παραλιακό χώρο της Στυλίδας. Επρόκειτο για το βιομηχανικό συγκρότημα «Η Φθιώτις» με την επωνυμία "Κ.Π.Αγαθοκλής", το οποίο από το 1869 απασχολεί περίπου 100 εργάτες, αποκλειστικά κατοίκους της Φθιώτιδας, ειδικά της Στυλίδας. Δραστηριοποιείται στο εσωτερικό και εξωτερικό. Μάλιστα στην Τουρκία ιδιαίτερη ζήτηση παρουσίαζαν τα υψηλής ποιότητας «ελληνικά νήματα της Στυλίδος». Το εργοστάσιο ήταν τεράστιο με παραλληλόγραμμο σχήμα, διαστάσεων περίπου 350Χ200 μ., έσφυζε από ζωή και κίνηση και τις ώρες της Στυλίδας τις μετρούσε με το διαπεραστυικό ήχο της χαρακτηριρτικής του ατμοκίνητης σειρήνας. Το φουγάρο του ήταν πανύψηλο και δέσποζε σε όλη την περιοχή, ενώ στα τέλη του 19ου αιώνα απασχολούσε ήδη 200 εργάτες, εργάτριες και τεχνίτες.

ΦΘΙΩΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ

"Σελίδες για τη Λαμία του 1875",  
Χρήστου Β. Χειμωνά 

"Το μόνον άξιον λόγου Βιομηχανικόν ατμοκίνητον Εργοστάσιον εν Φθιώτιδι είναι το εν Στυλίδι υπάρχον υπό την επωνυμίαν   "Φθιώτις", ου ιδρυτής και Διευθυντής είναι ο κ. Κ. Π. Αγαθοκλής, περιέχον τα εξής καταστήματα: 1ον Νηματουργείον.   2ον Αλευρομύλους. 3ον Εκκοκκιστικάς του βάμβακος μηχανάς 4ον. 
Πιεστήριον (πρέσσα) υδραυλικάν, δι ου πιέζονται και εις δέματα μεταβάλλονται βαμβάκια, μαλλία κλπ. 5ον Μανεστροποιείον, εις ο κατασκευάζονται διαφόρων ειδών και ποιοτήτων ζυμαρικά. 6ον Σιδηρουργείον, εις ο κατασκευάζονται άπαντα τα εργαλεία, αι μηχαναί του εργοστασίου, ως και εργασίαι μηχανικαί διαφόρων ιδιωτών, ως και οιασδήποτε άλλης φύσεως και τέχνης. 7ον Κλιβάνους κατά ευρωπαικόν σύστημα, προς κατασκευήν άρτων του στρατού και της πόλεως. Εις το εργοστάσιον αυτό εργάζονται διαρκώς εις όλα τα μηχανήματα και εργασίας, τεχνίται εργάται και εργάτριαι, περίπου των εκατόν, εισίν δε πάντες Έλληνες και εκ της επαρχίας, ήτοι της Φθιώτιδος, ιδίως δε της πόλεως Στυλίδος, μη υπάρχοντος ουδενός αλλοδαπού τεχνίτου ή μαχανικού. Τα εξαγόμενα άλευρα, νήματα, ζυμαρικά κλπ. καταναλίσκονται εις το εσωτερικόν και το εξωτερικόν, διότι ως εκ του αποκέντρου δεν υπάρχει κατανάλωσις εν τω τόπω.Τα νήματα του εργοστασίου Στυλίδος εγενικεύθηκαν εις όλην την Τουρκίαν, και εις αυτά ακόμη τα πλέον απόκεντρα μέρη της Τουρκίας έγιναν γνωστά, ως εκ της εκλεκτής των δε ποιότητος ζητούνται ως νήματα ελληνικά της Στυλίδος. 
Το εργοστάσιον είναι εντός της θαλάσσης, ήτοι είναι εν τω μεταξύ προκυμαίας, του λιμένος και της πόλεως Στυλίδος, έχει δε οικοδομάς , συγκεντρωμένας διά τας μηχανάς και αποθήκας, περίπου των 8,500 τετρ. πήχεων, έχει εντός του καταστήματος, ήτοι γύρωθεν των αποθηκών, λιμενίσκον καλώς και τεχνικώς κατασκευασμένον, δι΄ου ενεργούνται αι φορτώσεις και εκφορτώσεις των ακατεργάστων και κατειργασμένων υλών".

Το συγκρότημα κατοικιών και εργοστασίου των Αγαθοκλέων στη Στυλίδα με φόντο τον Μαλιακό (Φωτ. 1890, πριν την εκτέλεση των λιμενικών έργων από τον Διαμαντίδη). Δεξιά ο Κων/νος Παν.Αγαθοκλής.

Το εργοστάσιο "ΦΘΙΩΤΙΣ" από ψηλά. 

 Μετά το θάνατο του Αγαθοκλή οι αλευρόμυλοι του  περιήλθαν στους : Αφούς Χουτζούλη, σταδιακά από το 1919 ως το 1926 για να συνεχίσουν την προσφορά τους στη βιομηχανική και οικονομική ανάπτυξη της περιοχής.