Παρατσούκλια
είχαμε πολλά στο χωριό. Επώνυμα δεν μπορώ να πω. Παρατσούκλια, όμως, θα
σου πω και θα γελάς ως αύριο. Έχουμε και λέμε:
Ταρίτας: Αυτό το παιδί έκανε πως οδηγούσε αμάξι, και παρίστανε τον ήχο της κόρνας: Ταρί-ταρί-ταρί-ταρί! Του ’μεινε αυτό το παρατσούκλι. Ταζ: Το ίδιο άτομο η γλώσσα του κόλλαγε. Έτσι, κάτι ήθελε να πει στην παρέα του, κόλλησε, κι έλεγε όλο Ταζ, Ταζ, Ταζ, Τάζ, Ταζ… Μακαντώνια:
Δύο αδέρφια: Ούτε και η ίδια τους η μάνα δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τον
Μάκη απ’ τον Αντώνη. Έτσι, οι χωριανοί τους έλεγαν, Μακαντώνια, για να
’ναι σίγουροι πως έλεγαν για καθέναν το σωστό όνομα. Ο ένας
αρραβωνιάστηκε, όμως η αρραβωνιαστικιά του έφυγε εξηγώντας στους γονείς
της: αρραβωνιάστηκα έναν, και, υποψιάζομαι πως πήρα δύο!.. Κορκόδειλος: Αυτός όταν ήταν νέος ήτανε ψηλός και λεπτός, ακριβώς όπως οι κροκόδειλοι. Κακόγιωργας: Όταν ήταν νέος, ήτανε «πολύ καλό παιδί!» Τρίτης ή Διάολος: Ειδικότης του: Οι ρουφιανιές. Οι χωριανοί αναρωτιούνται: «Αφού ο Θεός έφτιαξε τον Τρίτη, τι τον ή…
Σχόλια