ΑΛΜΥΡΟΚΟΥΛΟΥΡΑ (Αποκριάτικο έθιμο, στη Μενδενίτσα)

ΑΛΜΥΡΟΚΟΥΛΟΥΡΑ
(Αποκριάτικο έθιμο, στη Μενδενίτσα)
Μια παρέα από ανύπαντρες κοπέλες, την Κυριακή της Αποκριάς, πήγαιναν σε τρεις πρωτοστεφανωμένες γυναίκες και ζητούσαν από αυτές λίγο αλάτι και λίγο αλεύρι. Τα υλικά αυτά τα ζύμωναν, τα έψηναν στο φούρνο, και τα ψωμιά αυτά τα έλεγαν αλμυροκούλουρα. Τα έτρωγαν το βράδυ της Καθαρής Δευτέρας με σκοπό να διψάσουν τη νύχτα και να ονειρευτούν ποιος θα τους δώσει να πιουν νερό. Αυτός, πίστευαν, ότι θα ήταν και ο μέλλων σύζυγός τους. Εάν έπιναν νερό σε κάποια βρύση, το τυχερό τους θα ήταν σ΄ αυτή τη γειτονιά.
Η Βασιλική, του Κώστα του Δερβέναγα, πολύ όμορφη και αρχοντοπούλα, ονειρεύτηκε ότι έτρεξε να πιει νερό στην βρύση στο Μπεζεστένι. Εκεί συνάντησε τον Βαγγέλη τον Αγγελούση ο οποίος καθάριζε τα κανάλια (λίμπες) για να πίνουν τα ζώα νερό. Το πρωί γελούσε με το παράξενο όνειρο, διότι ήταν απίθανο αυτή να παντρευτεί ένα ξένο και φτωχό τσοπανόπουλο που φύλαγε γελάδια. Όμως η αλμυροκουλούρα ήταν αλάνθαστη, όπως παραδέχτηκε η ίδια. Έγινε κυρία Αγγελούση.
Κάποια που δεν θέλησε να αποκαλυφτεί τ΄ όνομά της ονειρεύτηκε έναν παντρεμένο να της δίνει νερό, και το πρωί απορούσε. Όμως, μετά από λίγα χρόνια τον παντρεύτηκε, αφού εκείνος έμεινε χήρος.
Παραδείγματα από τη γιορτή υπάρχουν πολλά και απίστευτα. Ο κύριος στόχος της γιορτής ήταν να ονειρευτεί η κάθε κοπέλα αυτόν που αγαπούσε. Εκείνες όμως που ήταν ερωτευμένες με κάποιον νέο του χωριού, ε, ποιον θα έβλεπαν στον ύπνο τους; Αυτόν που είχαν στη σκέψη τους όλη την ημέρα.
Μερικές κοπέλες ζύμωναν την κουλούρα με αμίλητο νερό την παραμονή των Αγίων Θεοδώρων.
ΜΑΡΙΑ ΛΑΜΠΡΟΥ -
ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ